Czy istnieje jakiś super klej, który dziaĺałby w taki sposób, że
spoina ma taką samą (nie gorszą) wytrzymałość jak pozostałe część
tworzywa?
Np. sklejony przerwany cienki płaskownik do czoła po próbie łamania
nie pięknie w miejscu spoiny.
Kleje, które twierdzą, że rozpuszczają w celu połączenia jakoś słabo
im to wychodzi, bo zawsze przy próbach wytrzymałościowych element
klejony rozpada się na spoiwie.

--
Marek

do góry

Dnia Sun, 23 Nov 2014 10:05:32 +0100, Marek napisał(a):
> Czy istnieje jakiś super klej, który dziaĺałby w taki sposób, że
> spoina ma taką samą (nie gorszą) wytrzymałość jak pozostałe część
> tworzywa?

W klejach jest kohezja, czyli spojnosc wlasna spoiny i adhezja, czyli
spojnosc z materialem.
Co z tego ze kohezja dobra, jak adhezja slaba.

> Np. sklejony przerwany cienki płaskownik do czoła po próbie łamania
> nie pięknie w miejscu spoiny.

Smiem twierdzic ze nie istnieje, ale mozesz szukac :-)
Wszyscy twierdza ze trzeba kleic na zakladke.
Nawet wytrzymalosc spoin podaje sie na scinanie, a nie na rozciaganie.

Dwoch blaszek/nakladek z obu stron nie da sie przykleic ?

Ostatnio modne zgrzewanie ultradzwiekowe czy spawanie goracym
powietrzem, ale tez puszcza.

Tych mozesz sprawdzic
http://www.pasco-fix.de/

To gatunek Superglue/Kropelka, podstawowy produkt dosc mocny, ale na
cienkim plaskowniku i on polegnie.

Wazne jest tez utrzymanie technologii
klejenia/czyszczenia/przygotowania.


J.

do góry

Marek pisze:
> Czy istnieje jakiś super klej, który dziaĺałby w taki sposób, że spoina
> ma taką samą (nie gorszą) wytrzymałość jak pozostałe część tworzywa?
> Np. sklejony przerwany cienki płaskownik do czoła po próbie łamania nie
> pięknie w miejscu spoiny.
> Kleje, które twierdzą, że rozpuszczają w celu połączenia jakoś słabo im
> to wychodzi, bo zawsze przy próbach wytrzymałościowych element klejony
> rozpada się na spoiwie.

Źle interpretujesz wyniki. Jeżeli dasz klej tworzący spoinę o
wytrzymałości wyraźnie większej niż materiał rodzimy to przy próbie
wytrzymałościowej (a tym bardziej pod obciążeniami rzeczywistymi)
klejony element pęknie - uwaga! - tak, na spoinie...

powodem pękania na spoinie jest nieciągłość wytrzymałościowa - nieważne
czy spoina będzie słabsza czy mocniejsza, najważniejsze ze spoina
mocniejsza będzie inaczej pracowała jak materiał rodzimy i to w jej
bezpośrednim otoczeniu nastąpi pęknięcie.

--
Darek
>

do góry

J.F. pisze:
> Dnia Sun, 23 Nov 2014 10:05:32 +0100, Marek napisał(a):
>> Czy istnieje jakiś super klej, który dziaĺałby w taki sposób, że
>> spoina ma taką samą (nie gorszą) wytrzymałość jak pozostałe część
>> tworzywa?
>
> W klejach jest kohezja, czyli spojnosc wlasna spoiny i adhezja, czyli
> spojnosc z materialem.
> Co z tego ze kohezja dobra, jak adhezja slaba.

Jarku, kohezja dobra, adhezja takoż - a i tak pęka na spoinie... Ot, czary!

--
Darek

do góry

Dnia Sun, 23 Nov 2014 14:20:06 +0100, Dariusz K. Ładziak napisał(a):
> J.F. pisze:
>> W klejach jest kohezja, czyli spojnosc wlasna spoiny i adhezja, czyli
>> spojnosc z materialem.
>> Co z tego ze kohezja dobra, jak adhezja slaba.
>
> Jarku, kohezja dobra, adhezja takoż - a i tak pęka na spoinie... Ot, czary!

No ale czasem widac co peka i ze warstwa kleju po peknieciu odpadla od
jednej strony, albo sie rozdzielila.

Ten Pasco Fix, to kiedys gosc na targu reklamowal tak, ze przecinal
pasek gumy, taki ~5*10mm przekroju, sklejal czolowo, a po chwili
rozciagal ... i guma w innym miejscu pekala.
Ale to jakas slaba guma byla.


J.

do góry

On Sun, 23 Nov 2014 14:19:01 +0100, Dariusz K.
Ładziak<d...@n...pl> wrote:
> Źle interpretujesz wyniki. Jeżeli dasz klej tworzący spoinę o
> wytrzymałości wyraźnie większej niż materiał rodzimy to przy =
> próbie
> wytrzymałościowej (a tym bardziej pod obciążeniami rzeczywistymi)=
> klejony element pęknie - uwaga! - tak, na spoinie...
> powodem pękania na spoinie jest nieciągłość wytrzymałościow=
> a - nieważne
> czy spoina będzie słabsza czy mocniejsza, najważniejsze ze spoina
> mocniejsza będzie inaczej pracowała jak materiał rodzimy i to w jej=
> bezpośrednim otoczeniu nastąpi pęknięcie.

Przecież plastiki się rozpuszcają, jeśli coś się rozpuscza i później
tężeje to z reguły ma taką samą wytrzymałość w punkcie połączenia
(zmieszania się materiałów). Np. stopione i połączone dwa kawałki
spoiwa lutowniczego dobrze trzyma po ostygnięciu. Mamy 21 wiek,
czemu nie można tak łączyć tworzywa rozpuszczając je miejscowo i
mieszając odtwarzając ciągłość struktury?

--
Marek

do góry

Marek pisze:
> On Sun, 23 Nov 2014 14:19:01 +0100, Dariusz K.
> Ładziak<d...@n...pl> wrote:
>> Źle interpretujesz wyniki. Jeżeli dasz klej tworzący spoinę o
>> wytrzymałości wyraźnie większej niż materiał rodzimy to przy =
>> próbie wytrzymałościowej (a tym bardziej pod obciążeniami rzeczywistymi)=
>> klejony element pęknie - uwaga! - tak, na spoinie...
>> powodem pękania na spoinie jest nieciągłość wytrzymałościow=
>> a - nieważne czy spoina będzie słabsza czy mocniejsza, najważniejsze
>> ze spoina mocniejsza będzie inaczej pracowała jak materiał rodzimy i
>> to w jej=
>> bezpośrednim otoczeniu nastąpi pęknięcie.
>
> Przecież plastiki się rozpuszcają, jeśli coś się rozpuscza i później
> tężeje to z reguły ma taką samą wytrzymałość w punkcie połączenia
> (zmieszania się materiałów). Np. stopione i połączone dwa kawałki spoiwa
> lutowniczego dobrze trzyma po ostygnięciu. Mamy 21 wiek, czemu nie
> można tak łączyć tworzywa rozpuszczając je miejscowo i mieszając
> odtwarzając ciągłość struktury?

Bo warunki zestalania się masy będą inne jak w trakcie wtryskiwania
gorącego plastiku do formy?

Każda spoina, jakbyś ją dokładnie nie wykonał - będzie trochę różna od
materiału spajanego. Nieprzypadkowo najbardziej odpowiedzialne spawy się
wyżarza i przekuwa - żeby choć trochę wyrównać właściwości z materiałem
rodzimym...

--
Darek

P.S. Praw fizyki... Wężykiem!

do góry

Dnia Mon, 24 Nov 2014 01:17:22 +0100, Marek napisał(a):
> Przecież plastiki się rozpuszcają, jeśli coś się rozpuscza i później
> tężeje to z reguły ma taką samą wytrzymałość w punkcie połączenia
> (zmieszania się materiałów). Np. stopione i połączone dwa kawałki
> spoiwa lutowniczego dobrze trzyma po ostygnięciu. Mamy 21 wiek,
> czemu nie można tak łączyć tworzywa rozpuszczając je miejscowo i
> mieszając odtwarzając ciągłość struktury?

Bo metal to nie polimer, nie ma dlugich lancuchow, ktore sie
przeplataja ?

J.

do góry

J.F. pisze:
> Dnia Mon, 24 Nov 2014 01:17:22 +0100, Marek napisał(a):
>> Przecież plastiki się rozpuszcają, jeśli coś się rozpuscza i później
>> tężeje to z reguły ma taką samą wytrzymałość w punkcie połączenia
>> (zmieszania się materiałów). Np. stopione i połączone dwa kawałki
>> spoiwa lutowniczego dobrze trzyma po ostygnięciu. Mamy 21 wiek,
>> czemu nie można tak łączyć tworzywa rozpuszczając je miejscowo i
>> mieszając odtwarzając ciągłość struktury?
>
> Bo metal to nie polimer, nie ma dlugich lancuchow, ktore sie
> przeplataja ?

Tym bardziej - im dłuższe łańcuchy tym więcej czasu na poprzeplatanie
potrzebują... Klejenie jest procesem powierzchniowym - warstwa pośrednia
jest o rzędy wielkości cieńsza jak przekrój elementów klejonych. To nie
może się nie odbić na koncentracji naprężeń - wystarczy minimalna
różnica właściwości.

--
Darek

do góry

On Sat, 29 Nov 2014 23:31:29 +0100, Dariusz K.
Ładziak<d...@n...pl> wrote:
> potrzebują... Klejenie jest procesem powierzchniowym - warstwa
pośred=
> nia
> jest o rzędy wielkości cieńsza jak przekrój elementów klejonych=

A spawanie plastików jest trwalsze? Bo ja się nie upieram przy
klejeniu, skoro to działa powierzchniowo.

--
Marek

do góry