To może ja dodam swoje 3 grosze...
Słyszałem od znanego profesora o takim dość śmiesznym przypadku...
Była sobie budowa domu wielorodzinnego a jak to zwykle bywa na takiej
budowie pracuje dźwig. Dźwig podnosił towary czasami w taczkach.
Zdarzało się, że gdy taczki były na niewielkiej odległości od ziemi i
robotnik chciał je złapać ręką to widział jak z taczek do jego ręki
skacze iskra. Iskra ta miała raczej charakter snopienia a nie
wyładowania elektrostatycznego. Oczywiście było podejrzenie, że dźwig
nie jest uziemiony ale pomiary wykazały, że wszystko jest OK. Ponieważ
robotnicy bali się tej iskry zawezwano ekipę z przyrządami
pomiarowymi. Okazało się, że iskra ma częstotliwość pobliskiej stacji
średniofalowej. Maszt nadajnika oddalony był od dźwigu około 4 km.
Dokładne pomiary wykazały, że konstrukcja kratowa dźwigu, ramię i lina
stanowią cewkę. Taczki znajdujące się nad ziemią to kondensator. Razem
stanowiły całkiem niezły obwód rezonansowy a przy pewnej odległości
taczek od ziemi obwód akurat był nastrojony na częstotliwość tej
stacji. Energia jaka wzbudzała się w tym obwodzie była na tyle mała,
ze nie wywoływała praktycznie żadnych efektów cieplnych na skórze
robotników. Snopienie natomiast wywoływało panikę... ale tylko za
pierwszym razem. Do tego można się było przyzwyczaić! Dlatego program
pogromców mitów co do tego tematu chyba można uznać za miarodajny. Mit
urósł do rangi niebotycznych możliwości... ale tylko jako mit!