W dniu piątek, 8 maja 2020 01:20:02 UTC+9 użytkownik J.F. napisał:
> Użytkownik "Konrad Anikiel" napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:62fc45ea-b06d-4535-8aad-b1ccec7d275d@go
oglegroups.com...
> W dniu piątek, 8 maja 2020 00:50:58 UTC+9 użytkownik J.F. napisał:
> > Użytkownik "Konrad Anikiel" napisał w wiadomości grup
> > >To możesz zastosować do wszelkich innych dylematów. Chodzi o to że
> > >jak chcesz uniknąć strat w projekcie, to musisz minimalizować
> > >ryzyko.
> > >A to kosztuje.
> > >Im więcej kasy wydasz na minimalizowanie ryzyka, tym mniejsze
> > >ryzyko
>
> >W celu zmniejszenia ryzyka musisz zwiększyć koszty. Na niskim
> >poziomie jest to korzystne, bo koszty identyfikacji/minimalizacji
> >zagrożeń są niskie i łatwo jest wyeliminować grube błędy. Idziesz
> >dalej w górę- zaczyna się trudniej, bo już nie ma oczywistych
> >zagrożeń, nie rzucają się w oczy. W którymś punkcie tej krzywej
> >zaczynasz wydawać więcej kasy na ten proces niż potencjalnie możesz
> >zaoszczędzić.
>
> OK.
> Pod jednym warunkiem - ze tnac koszty nie pominiesz jednak grozacego
> grubego bledu.
>
> Takie tam, ze przyjdzie 12m tsunami, albo komuputer zablokuje drazek
> sterowy :-)

To nie jest proste. Podam przykład, chociaż może nie będzie najlepszy. Elementy
wyposażenia przedziału ładunkowego w promach kosmicznych były mocowane na wkręty,
przenizane przez otwór w jakimś elemencie blaszanym, potem umocowane w nakrętce. NASA
miała program praktyk dla studentów- kazali im odtworzyć w 3D cały prom, do ostatniej
śrubki. Z zestawień materiałowych dostępnych w postaci tabel. No i okazało się że
głębokość wkręcenia tych wkrętów w nakrętki w niektórych przypadkach wynosiła jeden,
a nawet mniej niż jeden zwój gwintu. A tam są przyspieszenia, jakby coś się urwało to
by narobiło bałaganu. Słowem, misja powiodła się, ale była o włos od katastrofy. No
więc oszacuj jaki byłby koszt zidentyfikowania takiego problemu przed startem promu.
Potem studenci zrobili to za darmo, chociaż takie praktyki ktoś musiał zorganizować,
przygotować zespoły, przeszkolić, przygotować dla nich dane, dać im software itd. Nic
nie jest za darmo. W czasach kiedy budżet NASA wynosił więcej niż PKB Polski, nie
dało się tak zorganizować projektu żeby technik który to dokręcał zgłosił problem do
kierownika. O ile trzeba by było zwiększyć ten budżet żeby zgłosił? Trzeba by im było
płacić w złocie? W projekcie Manhattan postdoki (doktorzy) kręcili korbkami w
maszynach o których nie mieli pojęcia. Celowo ich tam zatrudniono, żeby byli w stanie
zauważyć i zareagować na jakieś nieprzewidziane nieprawidłowości. No ale ile było w
historii projektów o takim budżecie jak Manhattan?

>
> >> Zasade rozumiem, ale jeszcze trzeba wpasc na te "mozliwe ryzyka".
> >> Kto by pomyslal, ze przez gips wiercic nie mozna ... chociaz ...
> >> pierwszy taki wypadek na swiecie, czy specjalistow to na studiach
> >> ostrzegaja ...
>
> >Do rzetelnej analizy zagrożeń trzeba zebrać wszystkich dostępnych
> >ekspertów i dać im się swobodnie wypowiedzieć. A im się może nie
> >chcieć drążyć, brnąć w spekulacje, co może się wydarzyć jeśli coś
> >tam, a co nie.
>
> A przeciez nalezy spekulowac wszysko, tylko pozniej ewentualnie
> stwierdzic, ze to malo prawdopodobne i a zabezpieczenie za drogie :-)
> Choc po takiej notatce ... w USA mozna stracic wszystko :-)

Ja zaczynam skalę od "never heard of in the industry". I też stawiam punkty, bo jak
ktoś potrafi sobie wyobrazić i wykazać że nie jest to niemożliwe- to patrz prawa
Murphyego.

>
> >To nie jest temat dla firm-krzaków z niskim kapitałem społecznym.
> >Etyka w inżynierii, czy w biznesie ogólnie to jest temat trudny. A
> >już w kraju w których tupolewizm stał się państwową religią- nie ma o
> >czym gadać.
>
> Ale to tylko ogrzewanie malego miasteczka, a nie miliardowy projekt
> :-)

Wcale nie musi być miliardowy projekt. Ryzyko szacujesz nieświadomie nawet
przechodząc przez ulicę. Inaczej nie patrzyłbyś w lewo i prawo. A patrzysz, prawda?