"Dariusz Zygmunt" <d...@c...homelinux.net> napisał:

>> ...
>>> W łukach mongolskich nie szło o szybkostrzelność, tylko o taktykę
>>> używania ich z konia, w galopie. Oprócz tego miały olbrzymi zasięg (jak
>>> na łuk) - do ok. 500 m.
>> Ten zasięg swiadczy też o energii nadawanej przy strzelaniu strzale -
>> należy więc się spodziewać, że przekłada się również na zdolność
>> przebicia.
>
> Energia strzały jest zależna od wagi strzały i siły z jaką łuk ją wyrzuca
> a
> siła to pochodzi od łucznika - to wszystko, żadnych cudów się tu nie
> osiągnie ze względu na "czynnik ludzki". Szkielety Angielskich łuczników
> poznaje się po charakterystycznie zdeformowanych kręgosłupach.
> [...]

Dokładniej mówiąc od masy i kwadratu prędkosci - E=mV^2/2. A prędkość jest
zależna od siły naciągu łuku (i tu masz rację - ograniczeniem jest siła
mięśni łucznika) oraz czasu przez jaki działa ta siła na strzałę podczas jej
wyrzucania - zgodnie z zasada zachowania pędu mV=Ft (w rzeczywistości
obliczenia są nieco bardziej skomplikowane, gdyż siła działania cięciwy na
strzałę zmienia się wraz z rozprężaniem łuku w czasie wyrzucania strzały). I
tu już jest pole działania dla konstruktorów łuku - podczas wyrzucania łuku
łuk się prostuje - jeśli podczas tego rozprężania siła odziaływania cięciwy
na strzałę będzie malała wolniej - strzała uzyska większą prędkość
początkową.
Również wydłużenie drogi na której cięciwa napędza strzałę spowoduje
zwiększenie prędkości wylotowej, ale tu ograniczeniem jest długość rąk
łucznika.

--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)