Pan J.F. napisał:

>> Udało mi się odszukać mapkę tych energetyków. Z analogicznego okresu,
>> co wcześniej wzmiankowana POLPAK-T, czyli rok 1997 plus plany na 1998
>> (z tego co pamiętam, zrealizowane mniej więcej w terminie). Nawet
>> trochę gęściej niż POLPAK. Za to niemal wszędzie prędkość SDH 622 Mbps
>> (wobec 34 Mbps i 2 Mbps dominujących w Polpaku). Jest też trochę linii
>> 8 Mbps, ale zawsze równolegle biegnie nowa, 622 Mbps.
>
> Cos mi tu troche smierdzi z ta predkoscia.

Te prędkości, to jedno, a możliwość ich użyczia, drugie. Energetycy mieli
sieć o węzłach zlokalizowanych gdzieś na podmiejskich zadupiach, gdzie
schodzą się te prądziane linie. Żeby to jakoś wykorzystać, to trzeba
dociągnąć kawałeczek światłowodu w bardziej cywilizowane miejsca. Na to
nie mieli specjalnie ochoty (dobrodusznie myśleli, że są od przesyłania
prądu, nie danych) ani warunków prawnych. Gdy nawet gdzieś dociągnęli,
to wypadało tam to pociąć na plasterki i sprzedać w detalu. Ale takie
rzeczy, to już tylko tepsa była w stanie robić. Więc zostawali najwyżej
tacy półhurtowi odbiorcy, jak naukowy POL34.

> Zwracam jednak uwage ze siec TP byla znacznie wieksza.

A ja na to, że zawsze była przedsiębiorstwem telekomunikacyjnym.
Tym bardziej daje do myslenia fakt, że innym udawało się stworzyć
porównywalną sieć szkieletową zupełnie niechcąc, psim swędem, przy
okazji zupełnie innej roboty. "Większość" przejawiała się przede
wszystkim przy dotarciu do końcowych odbiorców. Ale jak na firmę
telekomunikacyjną, te przejawy były na niedostatecznym poziomie.
Z tego powodu wszyscy na tepsie zawsze psy wieszali -- i słusznie.

Jarek

--
"Aktor jest od grania, a dupa od srania."