mgk <m...@w...pl> napisał(a):

> Poprostu algorytm ten z natury jest szeregowy. Podzial zadan na kilka
> watkow wymusza liczenie wiecej z tego powodu ze rdzen 2, 3, 4 musza
> zaczynac juz liczyc gdy nie ma jeszcze wynikow z rdzen 1, a te wyniki
> przyspieszyly by dalsze obliczenia. Spadek predkosci wynika z samego
> rozciecia szeregowych zaleznych od siebie obliczen na kilka grup nie
> zaleznych.

Mam jeszcze jedno pytanie, bo pewnie za kilka miesięcy będę musiał też
zrównoleglić alpha-betę: jakiego używasz algorytmu do zrównoleglenia?
Możesz podać pseudokod, albo link? Słyszałem że 4 wątki (oczywiście na
czterech procesorach) pozwalają przeszukać w drzewo gry w szachach o jeden
ruch głębiej. Czy używasz tablicy transpozycji w swoim programie? Tablica
transpozycji musi być globalna (tzn wspólna dla wszystkich wątków). W "jednej
chwili" do jednego elementu tablicy może pisać tylko jeden wątek, więc chyba
tutaj też jest wąskie gardło, gdyż raz na 1-2tys taktów procesora trzeba
obsłużyć sekcję krytyczną.

Ciekawi mnie jeszcze jakby wypadł eksperyment z "gołym" algorytmem mini-max
wyposażonym tylko w tablicę transpozycji. W algorytmie mini-max (w
przeciwienstwie do alpha-beta) wynik poprzednich obliczeń, nie ma wpływu na
następne obliczenia, więc zrównoleglenie powinno być liniowe. Ciekawy jestem
o ile pogorszy się ta liniowość z powodu zastosowania tablicy transpozycji.

Algorytm mini-max jest o wiele prostszy w implementacji od alpha-beta, sądzę
że taki eksperyment byłby bardzo pouczający.

Pozdrawiam serdecznie



--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/