W dniu 2013-05-22 17:50, Janko Muzykant pisze:

> Mniej więcej wygląda to tak: najpierw mamy obraz rzeczywisty, zastany,
> widziany przeciętnymi oczyma, od praktycznie zera (środek jaskini,
> latarki zgaszone) do mniej więcej 20ev - słoneczne sceny. Samo słońce
> oczywiście wykracza poza tę skalę, ale widzimy go jako ''białe'' po prostu.

No tak... to jasne jak białe słońce o +20ev :-D

> Teraz matryca musi to zarejestrować i jeśli jest dobra, złapie
> kilkanaście ev, z czego nieco mniej będzie miało wartość obrazotwórczą,
> a reszta do niczego się nie nada (...)

To też jasne. Mniej więcej tak postępuję.

> Kolejno należy skompresować sygnał zarejestrowany w przestrzeni 12/14
> bitów do ośmiu i należy to zrobić nieliniowo, zgodnie z estetyką. Na tym
> etapie już nic nie ginie, zmniejsza się tylko rozdzielczość tonalna,
> który to problem nie ma praktycznie znaczenia (stosuje się mechanizmy
> dyfuzji).

A czemu tak? Ja staram się dokładnie odwrotnie postępować czyli
konwertuję RAWy z domyślnymi ustawieniami ACR (nazwijmy to konwersją
"liniową") to postaci 16-bitowej. Potem składam otrzymane obrazy do
postaci 32-bitowej (float - czyli powstaje HDR) a dopiero potem
konwertuję nieliniowo do 16 czy 8 bitów. Na tym etapie mam pewien kłopot
- o czym wspominałem i co niżej rozwinę.

>
> Do przekształceń można używać krzywych i podobnych narzędzi, ale nie
> ''jasności/kontrastu'' czy automatów. Patrz na histogram i dbaj, by nic
> nie wyciąć poza przestrzeń.
>
> HDRy to trochę inna bajka, ale zawsze jest gdzieś etap, gdy trzeba użyć
> oka, a nie automatu.
>

I tu jest ten problem - przechodzimy do sedna. Mój problem bardziej
dotyczy posługiwania się narzędziami niż samej teorii HDRów. Zakała
rozwoju jaką jest marketing, zablokował masową produkcję monitorów HDR
więc cholernie kiepsko pracuje się na zwykłych IPSach czy co tam się ma.
To również wpływa na sposób pracy. Obraz jaki zaprezentowałem był
przetwarzany jako HDR trochę "na pałę". Polegało to mniej więcej na tym,
że bardziej sobie wyobrażałem co otrzymam po konwersji niż widziałem to
na ekranie.

Drugi kłopot to potrzeba przeprowadzenia innego mapowania tonów dla
poszczególnych części obrazu. Na przytaczanym przykładzie powstały dwa
obszary: powyżej i poniżej linii brzegowej morza. Poradziłem sobie jak
góral wiążący buta dżdżownicą. Wydaje mi się, że to nie do końca
właściwa droga. Mianowicie najpierw całość skonwertowałem do postaci 16
bitowej (nieliniowo). Histogram pokazujący to co uzyskam nie wykazał, że
niebo zostanie prześwietlone a wręcz, że będę miał spory zapas dynamiki
(na oko 30%). Po konwersji najjaśniejszy obszar nieba wypadł ni z
gruszki ni z pietruszki na poziomie 100%. Mało tego... musiałem
wizualnie ocenić gdzie są te obszary gdyż w Szopie chyba nie ma opcji,
która podświetla takie właśnie miejsca.

Co więc zrobiłem? Z obrazu HDR wyciąłem obszar morza i w górę i
skonwertowałem do 16 bitów w/g innych, przy okazji bardziej zgodnych z
moją wizją ustawień. Dalej pracowałem w 16 bitach jako bardziej
przewidywalnych w konwersji do 8 bitów (i przy okazji pozwalających na
mniej stratną pracę). Druga, całkowicie automatyczna konwersja z 16 na 8
bitów nie powodowała ekscesów. Stąd moje pytania w stylu "jak żyć" w
wątku otwierającym.


--
Pozdrawiam
Marek