> Projekt bazy danych w ogóle nie musi się zgadzać 1:1 z projektem programu.

Z tym, że mi chodzi o to by operować danymi na poziomie C++ a nie
grzebać się w SQL-u. Szczerze mówiąc nie robię przy programach gdzie
problemem jest brak odwzorowania 1:1 (tabel na klasy). Dlatego myślę, że
scenariusz odwzorowania 1:1 jest najpowszechniejszy i jego autmatyzacja
jest sensowna. Po za tym nie widzę przeszkód by osobno implementować
bardziej złożone scenariusze. Ba! Przewiduję już to w obecnej
implementacji gdzie generowane są:

Database_N_M

(N - numer główny, M - numer drugorzędny) którą przykrywam aliasem. Ta
klasa zawiera obsługę (dodawanie, nadpisywanie, odczyt pojedynczych
obiektów i otwieranie kursora do sekwencyjnego dostępu do danych) .

using Db = Database_N_M;

I z tego aliasu dziedziczę:

class Db_MyApp : public Db
{
public:
// Tu dowolne funkcje z dziedziny problemowej aplikacji.
};

Skąd Wasze opory przed robieniem takich automatów jeśli oszczędzają one
90% czasu na klepanie SQL-i?!?