Pan Waldemar Krzok napisał:

>>> Wszystkich programów nie mam, ale mniej więcej połowa jest.
>>> Program na 2 tygodnie ma jakieś 100 stron.
>>
>> To ja tym bardziej tego nie rozumiem -- na tym wydruku Ctrl-F
>> przecież nie działa. Ale ja w ogóle nie rozumiem ideii telewizji
>> z trzystoma kanałami. Mam polować w tej dżungli na coś atrakcyjnego,
>> a jak znajdę, to konsumować na miejscu, bo nie ma lodówki? Wiem,
>> że teraz dają od razu dekodery z twardym dyskiem i możliwością
>> zaprogramowania nagrywania. Ale to jest chore. Lepiej żeby to ONI
>> wszystko od razu nagrali, a mnie dali po prostu wgląd asynchroniczny.
>> Przekaz synchroniczny, to może był dobry, ale w XX wieku.
>
> No nie działa, ale i tak jest lepiej, niż w USA. Istnieje Teletext albo
> inne online-gazety. Ale jest inaczej, niż przed laty. Na przykład nie
> potrzeba reżysera dla F1, bo program leci na 10 kanałach jednocześnie,
> każda kamera oddzielnie. OK, reżyser jest, bo jest kanał "zbiorczy",
> ale reszta leci tak sobie. Nie wiem, mi się podoba.

Zapomniałem o sporcie. Ja na oglądanie sportu w ogóle nie mam najmniejszej
ochoty. Ale rozumiem, że może mieć ogromne znaczenie, by patrzeć w ekran
w tym samym czasie, kiedy kopią, skaczą, warczą motorem.

> Nie nagrywam nic, bo gdzieś zawsze jest coś, co mi podejdzie. A jak nie,
> to mam jeszcze książki. Papierowe.

Jak od czasu do czasu mam kontakt z telewizorem, to też mi zwykle coś
podchodzi -- na zasadzie egzotyki. Nawet to zmienianie kanałów mnie bawi.
Jednak szybko się nudzi -- najwyżej po kilku godzinach mam dość na parę
miesięcy. Książki są wybitnym przykładem podejśćia asynchronicznego --
czytam kiedy chcę. Z małymi ludzikami na ekranie kiedyś to było niemożliwe,
ale teraz jest. Więc jeśli już, to korzystam w ten sposób (choć i tak
bardzo rzadko).

--
Jarek