Dnia Sat, 26 May 2012 21:40:16 +0200, Borneq napisal:

> Faza zaznaczania żywych obiektów osiągalnych z rootów może wyglądać tak:
> bierzemy po kolei rooty, dla każdego wywołujemy procedurę która ustawia bit
> zaznaczenia w obiekcie. Obiekty mogą mieć pola wskazujące na inne obiekty,
> dla każdego wskaźnika obiektu wywołujemy procdurę rekurencyjnie. Działa
> dotąd aż osiągnie zaznaczony obiekt, wtedy się cofa i wybiera inny wskaźnik.
> Jednak jest problem. Obiekty mogą być połączone w długą listę, przeglądając
> tę listę, cały czas pogłębiał będzie się stos. Jak uniknąć niekontrolowanego
> rozrostu stosu?

W starych czasach stosy paliły się tak długo jak to było potrzebne. Ale
w czasach dzisiejszych powiedziałbym, że to kwestia iteracji a nie rekurencji.
Tylko kwestia sprawdzenia czy lepiej najpierw wszerz czy najpierw wgłąb.

Edek