W dniu 2019-10-12 o 10:43, Atlantis pisze:

> Ja tutaj widzę inny problem - architektura harvardzka, a więc oddzielna
> przestrzeń adresowa dla programu i danych. Ponieważ mamy do czynienia z
> mikrokontrolerem, to flash występuje w tej pierwszej, a RAM w drugiej.
> Nie mamy więc możliwości wykonania kodu załadowanego tymczasowo do
> pamięci ulotnej.
Nie jestem ekspertem od architektur, ale w DSM-51 (1992) bez większego
problemu uruchamialiśmy programu załadowany do RAMu.
EPROM był w pierwszej połowie pamięci i pod kontrolą tam zawartego
programu ładowało się, do RAMu zawartego w drugiej połowie pamięci,
program. Edytując go pod kontrolą assemblerowego edytora (wyświetlacz -
2 linijki) działającego w urządzeniu (wymóg bo nie wszystkie szkoły
miały komputery), albo przesyłając po assemblacji na komputerze.
Dekoder adresów pozwalał przenieść RAM do pierwszej połowy pamięci i
uruchomić zawarty w nim program (albo na pełnej prędkości, albo krokowo
- kontrolowane przez program w EPROMie tym razem znajdujący się w górnej
części pamięci).
P.G.