Ta kwestia zastanawiała mnie już kilka lat temu, jeszcze przed eksplozją
zainteresowania smartfonami i tabletami. Wtedy pomyślałem sobie, że
fajnie byłoby móc korzystać z jednego pakietu internetowego na laptopie
i telefonie, bez parowania urządzeń albo przekładania karty.

Co by nie mówić, w ciągu ostatnich lat mnóstwo rzeczy się zmieniło w
świecie elektroniki. Coraz więcej urządzeń wymaga do wygodnej pracy
ciągłego połączenia z Internetem. Bardzo często jest to połączenie
realizowane przez sieć GSM/3G/LTE. Spora część tabletów standardowo
posiada odpowiedni moduł, do tego należałoby doliczyć laptopy, nawigacje
samochodowe czy coraz popularniejsze systemy automatyki.

Jeśli wykupuję sobie standardowy telefon wraz z dostępem do Internetu
(przez kabel) nic nie stoi na przeszkodzie, żeby podzielić "sygnał"
pomiędzy większą ilość urządzeń. Mogę postawić PBX-a dla telefonu i
router dla Internetu. Z punktu widzenia operatora i tak wszystko się
zgadza, bo limit na minuty/transfer/szybkość transmisji jest taki sam.
Czy wykorzystam go na jednym stanowisku, czy na dziesięciu ma niewielkie
znaczenie.

I teraz niech mi ktoś powie, dlaczego tego samego nie mogę mieć u
operatora komórkowego? Dlaczego nie mogę zamówić pięciu kart SIM,
powkładać je do wszystkich urządzeń i korzystać z jednego limitu?
Ktoś powie, że pewnie operatorowi opłaca się, gdy ludzie zamawiają
osobne abonamenty albo pre-paidy. Tyle tylko, że niejednokrotnie pewnie
delikwent prędzej będzie się bawił w parowanie urządzeń albo w ogóle
zrezygnuje zupełnie z pewnych funkcji, niż będzie wydawał całkiem
konkretną sumkę na utrzymanie łącza w nawigacji. A tak przynajmniej
skutkiem byłoby zapotrzebowanie na większe pakiety wśród abonentów. ;)

Nie łudźmy się - i tak będą musieli pomyśleć. Internet rzeczy zbliża się
wielkimi krokami, a nie zawsze można urządzenie podpiąć do najbliższego
WiFi lub Ethernetu. Często sieć GSM jest najwygodniejszym rozwiązaniem
bezprzewodowej łączności. :)