On Tuesday, July 11, 2017 at 7:16:07 PM UTC+2, slawek wrote:
> On Tue, 11 Jul 2017 09:25:48 -0700 (PDT), s...@g...com wrote:
> > > Poza tym ma największe możliwości z pośród dost=
> > ępnych języków programowania: szablony, wielodziedziczenie, =
> > przeładowywanie operatorów.
>
> No, no.
>
> A ma monady? Nie ma? O to wuj!
>
> Tak na marginesie: redefiniowanie operatorów to nie jest tak dobry
> pomysł jak się wydawało w latach 90-tych.
Gdy normalnie programuję, to są dwie możliwości. Albo robię klasę
obudowującą (niemal dosłownie) jednego inta i dla niej operatory
dodawania, odejmowania są tak naturalne, że sam nie wiem kiedy
te operatory przedefiniuję. Albo... w ogóle nigdy nie przedefiniowuję
operatorów. Gdy nie programuję normalnie, tylko bardzo, bardzo
starannie i dam sobie dużo czasu na przemyślenie, to wtedy czasami w
minimalnym stopniu używam przedefiniowania. Podsumowując, gdy się
pisze w pośpiechu, to funkcja jednak jest tworem w jakimś minimalnym
stopniu samodokumentującym się.


> Dziedziczenie
> wielobazowe... no cóż ma to zalety seksu grupowego:
Nie. Ma to takie zalety, (rzecz jasna chodzi o zalety względem
konkurencyjnego rozwiązania jakim jest agregacja wielu obiektów
wewnątrz klasy bazowej) że nie trzeba przeklepywać nazw funkcji, a
gdy nazwy takie same (potencjalny konflikt) to można użyć
operatora :: i wskazać o którą bazową klasę chodzi. Bez dziedziczenia
wielobazowego nie masz od razu dostępu do wszystkich metod w klasach
bazowych.


> wiele możliwości, ale nie każdy w tym się odnajdzie, potem nie
> wiadomo co jest odziedziczone po kim, drzewo klas przypomina
> zasieki spod Verdun.
Tak, gdy nadużywałem, to miałem właśnie takie problemy. Przyznaję
rację, że łatwo o nadużycia. Niejeden programista, w tym ja sam
tak robiłem, stosuje wielodziedziczenie np. po to aby zabłysnąć
że opanował ten mechanizm.


> Koparka jest dzieckiem silnika i łyżki oraz gąsienicy.
Bez względu na to, czy przekonałeś mnie tym przykładem, czy nie, powiedz,
co proponujesz w zamian dziedziczenia wielobazowego? Proponujesz
agregację? Zgadłem? Jeśli zgadłem, to powiedz mi, co zabrania stosowania
agregacji w C++? Otóż nic tego nie zabrania. A że ludzie nadużywają...
cóż mam powiedzieć, sam nadużywałem.



> A może jednak
> ma silnik, łyżkę i gąsienicę? Szablony?
To już było powyżej.


> Po co komu szablony jak ma
> kaczyzm typowania? Szablony to tylko próba, co prawda heroiczna,
> obejścia dyscypliny w typach.
Owszem. Elegancki kaczyzm w C++ to metody wirtualne. Rozwiązania na
metodach wirtualnych (lub jakiś wskaźnikach na funkcje) są moim
zdaniem bardziej przejrzyste. Poza tym składnia szablonów jest
brzydka, ale z tego co wiem, szukano składni alternatywnej i
nic fajnego nie znaleziono. Szablony od jakiegoś czasu dają kompilatorowi
szansę na wygenerowanie bardziej efektywnego kodu, skrojonego na konkretny
typ. Dają też szansę na wychwycenie niektórych błędów.

Pozdrawiam