On Jun 14, 12:48 pm, Paweł Kierski <n...@p...net> wrote:
> W dniu 2011-06-14 13:32, Andrzej Jarzabek pisze:
>
> > No chyba że założymy, że właściwa kariera dla magistra informatyki to
> > praca na uczelni jako asystent w zespole prowadzącym badania w temacie
> > "P=NP" i pod tym kątem ma być ustalane zapotrzebowanie na magistrów
> > informatyki.
>
> Coś tym guście 8-) Ogromna większość informatyków przecież pracuje
> w "przemyśle". Naukowo realizuje się - strzelam - poniżej 10%.

No, to zależy, czy jako "informatyka" zdefiniujesz kogoś zawodowo
zajmującego się uprawianiem informatyki, kogokolwiek pracującego przy
komputerach z tonerowym włącznie, czy coś pomiędzy.

Jeśli chodzi o to, że absolwenci wydziałów informatycznych zwykle idą
do przemysłu, to jest to raczej oczywiste i wliczone w system, choćby
w postaci ilości miejsc na wydziale kontra ilości przyjmowanych
pracowników. A że pracują zwykle jako inżynierowie róznej maści to
raczej naturalne. Przecież nie będą komercyjnie dochodzili, czy P jest
równe NP.

A jak już pracują w przemyśle, to to, czy znają język programowania i
jak dobrze to raczej zależy od specyfiki pracy, a nie od tego, czy
ktoś jest magistrem czy nie. Jak ktoś jest integratorem SAPów albo
adminem to pewnie nie musi znać języka programowania tak dobrze jak
developer, ale nijak z tego wynika, że to jest bardziej odpowiednie
zajęcie dla magistra.

> Mniejsza o szczegóły nazewnictwa - istotne byłoby przyjęcie, że ścieżka
> stricte naukowa jest wyraźnie czym innym od ścieżki "inżynierskiej".
> Gdzieś to na początku na pewno ma wspólne elementy, możliwe są też
> migracje w obie strony, ale nie tak znowu częste. Tych wspólnych
> elementów nauczają asystenci - inżynier też musi znać podstawy
> teoretyczne.

No ale możemy chyba równie dobrze przyjąć, że te ścieżki rozdzielają
się już po magisterce?