Dnia 18.03.2009 JD <j...@g...com> napisał/a:
> Przygodę z Ubuntu zakończyłem na etapie instalatora,
> kiedy powybraniu polskiej klawiatury
> dostałem chińskie kszaczki
>> U mnie w rodzinie się sprawdza i nikt nigdy żadnych maili nie stracił.
> Może mają oparcie w Tobie? (patrz stopka).

Jestem linuksiarz 100% (tj. uzywam linuksa wszędzie gdzie mogę i zmuszam
jeszcze do tego żonę) i się ogólnie z Tobą zgadzam. To system operacyjny
a nie obiekt wiary więc stać mnie na tę odrobinę obiektywności :)
Praktycznie nigdy nie było to bezbolesne. Zawsze coś wymagało interwencji
z poziomu lini poleceń i grzebania w plikach. Ja to lubię, ale
niekoniecznie lubią to wszyscy. Tak gdzieś od momentu gdy linux miał
zacząć być przyjazny (koniec lat 90'tych?) jego twórcy przyjeli dość
oczywistą filozofię, że w pewnych sprawach ma myśleć za użytkownika. To
jest też głowna filozofia stojąca za windows i w obu przypadkach często
myśli źle. Problem w tym, że w przypadku linuksa było zawsze sporo
niedopracowania na poziomie technologicznym tej filozofii co piszę nie
jako zarzut a pewne stwierdzenie stanu faktycznego.

Natomiast dużą niespodzianką ostatnich paru miesięcy było dla mnie właśnie
ubuntu. Próbowałem toto i wcześniej, jakieś rok-2 temu i wtedy
stwierdziłem, że nie mam siły na doszukiwanie się co i jak aby toto w
pełni uruchomić (jestem redhaciarz). Dwie ostatnie instalacje na laptopach
(8.04 na asusie eee i 8.10 na jakims compaqu) to samograje. Chodzi
wszystko bez grzebania i bez cudowania na etapie instalacji. Zaryzykuj jak
będziesz miał trochę czasu :)

To tak ogólnie. W szczegółach to trochę przeginasz, bo dawanie przykładu,
że nie zachowało Ci mejlboxu przy apgrejdzie w zestawieniu z wszystkimi
katastrofami, których doświadczają na codzień rzesze użytkowników windows
i gdzie jedyną nadzieją jest reinstalacja systemu to wybacz :) Linux to
nie jest lub nie był instalacyjny samograj, ale raz go dopieścisz i masz
system bezobsługowy.

--
Marcin