"John Smith" <u...@e...net> napisał:

> > [...]
> >> A mnie zastanawia, jakim cudem w takich kompaktach z zoomem, czyli nie
> >> lustrzankach i nie dalmierzach, działał AF i nie było problemu z front
i
> >> back focusem, a do tego działał dość szybko (o ile dobrze pamiętam, bo
> >> raz miałem styczność z czymś takim) i wcale nie miał światła f/11,
tylko
> >> rozsądne f/3.5 czy coś w tych okolicach.
> >>
> > Może dlatego, ze przy odbitkach wielkości pocztówki (a takie zazwyczaj
> > wykonywali w tamtych czasach nabywcy kompaktów) wymogi co do precyzji AF
> > były dużo mniejsze niż obecnie? Jakość optyczna obiektywu też nie
musiała
> > być dla takich odbitek zbyt wygórowana.
>
> A teraz to niby jakie odbitki robi zazwyczaj nabywca kompaktu?
>
teraz ogląda na monitorze - często w skali 1:1. W efekcie błędy ostrości
które kiedyś uchodziły niezauważone obecnie kłują w oczy.

> Wydaje mi się, że raczej przyczyna leży w tym, że kiedyś nikt nie
> wymagał makro od 1cm, co byłoby trudne do wykonania z ówczesnym AF-em na
> podczerwień.
>
Brak małych odległości ostrzenia to drugi czynnik ułątwiający pracę
konstruktorom AF. W czasach analogowych kompakty w ogóle nie obsługiwały
makro - bo nie było jak nimi kadrować. Ze względu na paralaksę celownika
minimalna odległość ostrzenia zwykle kończyła się gdzieś w okolicach metra -
a przy większych odległościach wymogi co do precyzji AF są faktycznie
mniejsze. W wielu kompaktach AF nawet nie działał płynnie - często było
tylko kilka dyskretnych pozycji i na jedną z nich była nastawiana ostrość -
całą reszte załatwiała głębia ostrości.
Zaś co do zasady działania AF - nie wszystkie analogowe kompakty miały AF na
podczerwień - istniały też takie z pasywnym AF.

--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)