slawek <s...@h...pl> napisał(a):

>
> Użytkownik "Karol Y" <k...@o...pl> napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:jjas02$qe5$...@n...news.atman.pl...
> > Jeżeli w Twoim słowniku są takie słowa jak "nie umiem", "nie dam rady",
> > "nie potrafię"...
>
> Jak będziesz już trochę starszy, to w _twoim_ słowniku pojawią się takie
> zwroty jak: "nie warto, bo i tak nikt za to nie zapłaci"; "nie będziemy
tego
> robić, bo przekroczylibyśmy termin"; "nie trzeba, bo to co już mamy
> wystarczy"; "nie zajmujemy się tym, bo zakończyliśmy ten projekt".
>
> W pewnym wieku, jak się jest młodym (i naiwnym), to wydaje się ludziom, że
> dadzą radę zrobić wszystko... i to jeszcze w tym tygodniu. Z czego to
> wynika?
>
> Po pierwsze, będąc leszczem nie wie się, jak głęboki jest problem. Dajmy na
> to "zainstalować system". Ok. mniej niż kwadrans... dla leszcza. A dla
> administratora w BARDZO DUŻEJ FIRMIE? Toż bez przetargu się nie obejdzie...
> a potem wdrożenie tego na wszystkich 15 tysiącach komputerów... i to
jeszcze
> pamiętając że tylko 90% to desktopy. (A.L. zaraz by dopisał "15 tysięcy
> komputerów to jest raczej mała firma" ;) )
>
> Po drugie, czas. Będąc leszczem ma się czas. Całe życie. A potem... a potem
> ma się np. guza. I pół roku na uporządkowanie spraw. W mniej skrajnych
> przypadkach - trzeba ten czas dzielić - rodzina, praca, przyjaciele, hobby,
> teściowie, praca, usenet, sekretarka, pies, kot, zięć.
>
> Po trzecie, będąc leszczem robi się głupie rzeczy. Na przykład próbuje
> wyrywać panienki na to jakim się to nie jest hackerem. (To akurat przejaw
> SKRAJNEJ głupoty, bo wiadomo iż jest 1001 lepszych i skuteczniejszych,
> sprawdzonych, sposobów.) Z biegiem lat jednak człowiek mądrzeje i coraz
> trudniej go podpuścić na stary numerek "jestem Kasia i nie wiem jak napisać
> program zadany w szkole" (nota bene zawsze w takiej historyjce jest
> nauczyciel - nigdy nie nauczycielka informatyki).
>
> Po czwarte, im dużej się żyje - im jest się dojrzalszym - tym mniej jest
> prawdopodobne iż środek do osiągnięcia celu będzie się mylić z celem samym
w
> sobie. Innymi słowy, jeżeli mam postawiony do rozwiązania problem i ten
> problem mogę rozwiązać pisząc pewien program, to mnóstwo szczegółów
> związanych z programem jest po prostu nieistotne. Nie jest ważne, czy do
> będzie program działający równolegle z OpenMP - czy obrzydliwie szeregowo
> (ale za to na PBS). Ważne jest natomiast, aby dawał rezultaty w czasie
> krótszym niż 1 tydzień na sprzęcie jaki rzeczywiście mam.
>
> Podsumowując: OpenMP nie jest zbyt dobre do zrównoleglania prostych
obliczeń
> trwających mniej niż 1 ms per wątek. Wniosek: w danej sytuacji algorytm
> szeregowy jest lepszy niż algorytm równoległy. Oczywiście wersja szeregowa
> algorytmu równoległego jest jeszcze gorsza od obu. BTW, obejrzałem sobie
> Thurst'a i... - to niezupełnie ta bajka - jeżeli już to CUDA BLAS/LAPACK.
>
>

podzielam humanistyczny smutek (zwiazany z dlugim czasem
uczenia sie w programowaniu i siedzenia przed kompem) nie
bardzo jednak rozumiem ten kawalek o dziewczynach (wyrywaniu
dziewczyn) - sa to poniekad antagonistyczne zjawiska,

(choc fenomenalnie sie wlasnie uzupelniaja)

z dziewcznami (chocby traktujacymi cie jak siostry) bywa wesolo
- sam jako kawaler (jako ze 'rrr' wystawila mnie do wiatru)
pomieszkuje czesto na stancjach i albo jest przygnebiajaco
i smutno albo jest wesolo (ostatnio dlugo* mialem pecha i jest tylko
smutno - wykituje w tej programistycznej norze (rozumianej nie
fizayczne tylko jako sposob zycia - spedzania czasu ))

* to 'dlugo' jest naprawde smutne

--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/