On Friday, June 2, 2017 at 3:54:38 PM UTC+2, slawek wrote:
> On Fri, 2 Jun 2017 04:05:36 -0700 (PDT), "M.M." <m...@g...com>
> wrote:
> > Błąd może być algorytmiczny,
> > program nie daje poprawnych wyników dla wszystkich danych wejścio=
> > wych -
> > co tutaj pomoże język wyższego poziomu?
>
> Oczywiście że tak.
>
> Ogólnie obowiązuje prawo awansu: program jest rozbudowywany tak
> długo, aż coraz liczniejsze błędy uniemozliwią jego ulepszanie.

U mnie zwykle to było inaczej. Program rozbudowywałem tak długo, do
póki miałem poczucie, że nie ma błędów. Poczucie że nie
ma błędów, nie jest tożsame z tym że naprawdę nie ma błędów. Z kolei
poczucie że nie ma błędów miałem, gdy PROGRAM MIAŁ ŁADNĄ, UJEDNOLICONĄ
ARCHITEKTURĘ. Innymi słowy, gdy architektura była
na tyle przejrzysta, że panowałem nad całością. W większych
programach trudno było dla całego kodu zaprojektować ujednoliconą
architekturę, ale wtedy robiło się architekturę wspólną dla
modułów, i potem w każdym module mniej lub bardziej podobna
architektura do modułów pozostałych. Niosło to ze sobą ryzyko, że
jakiś moduł stanie się tak zagmatwany, iż na poprawianie lub
przepisywanie go od nowa straci się dużo czasu. Ale cały
program z małymi przestojami zazwyczaj rozwijał się w dobrym
kierunku - o ile główna architektura nadal była dobra do
zmieniających się wymagań.


> W Asemblerze to może być 300 linijek.
> W Javie 30000 tysięcy.
Powiedziałbym, że w asemblerze to może być np. od 1 do 3tys linijek na
moduł, a w Javie, C, C++ może to być też 500-6tys linijek na moduł,
oczywiście 500 linijek w Javie (średnio) daje większą funkcjonalność
niż 500 linijek w asemblerze.


> Asembler
> może być czymś odpalam z linii poleceń, program w Javie mieć wypaśne
> GUI. Jeden i drugi przypadek może mieć błąd w rodzaju miał być plus a
> jest minus.
Tak samo myślę.


Pozdrawiam