On 15.04.2011 13:05, Tosiek wrote:
> ""Paweł W."" napisał
>
>> Wybacz, ale nic z tego nie rozumiem.
> Może dlatego, że jak pisałem, te pojęcia lepiej czuję niż potrafię je
> wyrazić.
> Pominę więc wszystkie fachowe określenia i przeliczenia. Swoją
> frustrację objaśnię na przykładzie przywołanych wcześniej polnych
> kwiatów na stole.
> Zatem mam zdjęcie żony przy klombie śliczych, kolorowych ale drobnych
> kwiatków. Drugie zdjęcie to śliczna żona przy stole, na którym stoi
> wazon sztucznych kwiatów. Chcę te piękności tak zestawić, by nawet
> lustereczko miało problem z powiedzeniem kto jest najpiękniejszy na
> świecie.
> Technicznie robota bezproblemowa tylko skutek nie do przyjęcia. Już
> wyjaśniam dlaczego. Zdjęcia zrobione tym samym aparatem, ta sama żona
> jako obiekt główny (monogamia obowiązuje), ale nie to samo zbliżenie,
> więc kwiatki malutkie u stóp. Jeśli przeniosę je do wazonu i dopasuję
> proporcje tzn. powiększę, to mam porobione. Piksele tak się powiększą,
> że w nalepszym przypadku kwiaty stracą ostrość, co niekiedy da się
> skorygować ale raczej zupełnie stracą czytelność.

Ale to oczywiste. Jeśli powiększasz coś małego cyfrowo to musisz w końcu
otrzymać śliczne piksele. Cudów nie ma. To nie grafika wektorowa.
Planując jakąś pracę graficzną musisz przygotować do niej odpowiednio
materiał. Chyba za dużo filmów oglądałeś detektywistycznych, gdzie
zdjęcie zrobione z kilometra można dowolnie długo powiększać, aż zobaczy
się napisy na guzikach.

--
wer <",,)~~
http://szumofob.eu