On 16/08/2010 08:52, bans wrote:
> Wybierz jedno najlepsze i je pokaż. W czasach fotografii cyfrowej sam
> fakt złapania błyskawicy mało kogo nawilża.

Nie zgadzam się z Twoją opinią. Może na to patrzysz tylko z
artystycznego punktu widzenia - kadrowanie, kolory itp., ale są tacy,
którzy po prostu chcą oglądać różne kształty błyskawic, czy to "ładne"
(bardzo zakręcone, rozgałęzione, zasuplone), czy "proste" (w sensie
niezbyt skomplikowane, niezbyt rozgałęzione itp.).

A to nie prawda, że złapanie błyskawicy z aparatem cyfrowym to pestka.
Łatwiej było aparatem analogowym - jeżeli się polowało na pioruny w
nocy, to wystarczyło wybrać opcje B, wkręcić wężyk i czekać kilka minut.
Potem jednym ruchem kciuka szybko przekręcić na nową klatkę i znowu na
kilka minut otworzyć migawkę. Nie traciliśmy prawie żadnego czasu
pomiędzy poszczególnymi zdjęciami.

Natomiast nie każdy aparat cyfrowy ma opcje B, z reguły można robić
ekspozycje do 15-20 sekund. Ale nawet jak jest możliwość dłuższej
ekspozycji, to aparat zawsze po ekspozycji robi jeszcze ciemną klatkę o
tej samej długości, a właśnie wtedy nas może ominąć ładna błyskawica -
mamy do dyspozycji tylko połowę czasu trwania burzy. Byłaby możliwość
robić ciągłą serię zdjęć po 1-2 s, ale nie każdy aparat posiada taką
funkcję (zazwyczaj jest liczba zdjęć w serii ograniczona do jakiejś
liczby) oraz aparat i tak po każdym zdjęciu znowu robi ciemną klatkę
(więc i tak tracimy połowę czasu burzy).

Aparat cyfrowy ma dwie zalety - 1) szybko widzimy wynik, szybko wywołuje
się zdjęcia, 2) nieudane zdjęcia nas nic nie kosztują, można skasować.

Dochodzi jeszcze zjawisko większego rozpowszechnienia techniki cyfrowej,
więc więcej osób próbuje złapać piorun i więcej osób swoje zdjęcie
publikuje, bo teraz każdy może publikować w Internecie, natomiast
dawniej do dyspozycji były tylko drukowane czasopisma (lub fotki wśród
niezbyt szerokiego kręgu swoich znajomych). Ale to rozpowszechnienie
techniki cyfrowej nie znaczy, że teraz łatwiej sfotografować piorun.

Ludek