Dnia 19-07-2010 o 23:57:34 Eneuel Leszek Ciszewski
<p...@c...fontem.lucida.console> napisał(a):

>
> "Piotr M" op.vf30gydt13q3bq@piotr-komputer
>
> : Właśnie tak pomyślałem że może po prostu przeciwdziałać, bo jak aparat
> : gdzieś dynda i się rysuje lub siedzi gdzieś tak i też, to pomyśleć aby
> już
> : więcej tego nie robił :) A to co jest? Olać. Bo czym też jest dobry
> : żołnierz bez kilku blizn, wędrówki piesze z czyściutkimi i nówki
> butami :)
> : A wiesz co można później powiedzieć? Te zdjęcie zrobiłem jak mi po nim
> : obiektyw wyrwało ;P O!
>
> Mój aparat ma ponad dwa lata (25 miesięcy) i jakoś ta szybka nie
> wykazuje zarysowań.
> Pod ,,zwykłą'' lupa nie widać. Trzeba by porządnej lupy -- albo i
> mikroskopu. :)
>
>
> Kiedyś byłem w sanatorium z powodu trądziku młodzieńczego. :)
> (w czasach PRLi -- gdy z powodu trądziku ówczesny NFZ nikomu
> nie pokrywał wakacji nad morzem czy w górach, ale mnie udało
> się fuksem) Razem ze mną odpoczywali ludzie chorzy na poważne
> dolegliwości -- na przykład na nieuleczalne wówczas łuszczyce
> i grzybice. (dziś to drobiazgi, ale wtedy było inaczej) No
> i ludzie ci mówili, że te choroby trzeba traktować jak dziwki,
> to znaczy trzeba je pokochać, bo nijak się nie odczepią. :)

Dobre :) I to jest dobra puenta. Akurat w przykładzie trochę przykrym, bo
cierpienie i zmartwienia ludzi. Ale właśnie chodzi o psychikę.

> I moim zdaniem takie zarysowania też warto pokochać. :)
> Naprawić to, co daje się naprawić -- resztę ,,pokochać''
> i w przyszłości unikać rysogennych sytuacji. :) MZ wszelkie
> wyświetlacze warto oklejać lub po prostu godzić się z tym,
> że porysują się. Zegarki, Dżipiesy, komórki, monitory...
> Celowo nie drapać, okleić, jeśli możliwe i nie martwić się.

Dokładnie. Nie martwić się za bardzo "rysami", bo te zmartwienia mogą
wykluczyć lub zahamować (np inspirację, pomysły, motywację) przyszłe
ewentualne pozytywne doznania.

> Ze mnie ludzie śmieją się, gdy odkładając aparat staram się położyć
> go na czymś miękkim -- na przykład na serwecie (w kawiarni) czy
> choćby na serwetkach papierowych zamiast bezpośrednio na twardym
> (na przykład szklanym) stole. Moim zdaniem nie warto martwić się
> po zarysowaniu, ale przed ;) -- nie należy kłaść plecaka z aparatem
> (czy notebookiem) na stole lub krześle, gdyż niezawodnie jak spod
> ziemi wyrośnie ten, kto znienacka usiądzie na takim krześle, zrzuci
> plecak na podłogę, obleje plecak (na stole) zupą itd...

I tu IMO nie do końca ok. W przeciwdziałaniu tez jest dużo zagrożenia jak
w umartwianiu się po stracie, w niewybaczeniu sobie rysy na ekranie i
traktowaniu jej w ważnym i jakimkolwiek aspekcie. Jeżeli za dużo wysiłku
wkładamy w ochronę, to później mniej energii mamy na kreatywność.

Rysy są czymś normalnym i jest to normalny stan i normalne "ryzyko" w
momencie nabytku nieskazitelnego sprzętu. One są nieważne. Ba. One są
potrzebne!!! Bez nich nie mielibyśmy ujęć w wyjątkowych miejscach. Bez nie
nie mielibyśmy spontanicznych ujęć. Bez nich nie byłoby ciekawych zdjęć.

BTW.
Zajmowanie się ryzami to też temat z powodu biedoty. Co i ja w nim jestem.
Ale np dla Japońca, Niemca, itd? Rysa? hehe.

--
pzdr, Piotr M

"Najczęstsze kłamstwo w Internecie?
- Szukałem, ale nie znalazłem."