On 2012-11-23, PK <P...@n...com> wrote:
>> Ja tego nie twierdzę, tak dla ścisłości. Twierdzę, że garnitur w biurze
>> obowiązujący wszystkich jak leci (dla kobiet strój kompatybilny, rzecz
>> jasna) jest sztucznym wymysłem, bo oprócz spełniania widzimisię
>> pracodawcy nie służy niczemu konkretnemu.
>
> To akurat nie jest prawda. Misia oglądałeś?
> "Klient w krawacie jest mniej awanturujący się".
> Okazuje się, że nie tylko klient, ale też kolega z pracy. Potwierdzone.
> Wytestowane.

Mniej awanturujący się, ale za to chętniej wbije nóż w plecy.
Potwierdzone. Wytestowane.

> Nie musisz mi wierzyć, możesz poszukać tekstów źródłowych.

Przepraszam, *ja* mam szukać czegoś na potwierdzenie *twoich* tez
w dyskusji? To trochę nie działa. Jeśli się na coś chcesz powołać,
choćby nie wprost, to musisz sam podać źródła, a nie liczyć, że
adwersarz sobie znajdzie.

>> Oj, zapędziłeś się. Nie mówiłem o sprzedaży produktów finansowych, tylko
>> o garniturze obowiązującym wszystkich jak leci. Równie chętnie
>> podpisałbym umowę na produkt finansowy w sytuacji, gdy sysadmini w tej
>> instytucji noszą garnitury, różowe koszulki My Little Pony albo
>> kombinezony OP-2. Ja takiego sysadmina nie widzę, więc co mi za różnica?
>
> Ale przecież nie mówimy tu o sysadminach. Przypominam, że wszystko
> zaczęło się od komentarza Romana W i chodziło o inne stanowisko.

Przypominam, że zaznaczyłem, że mówię o pracownikach biurowych w ogóle.

> Zresztą oczywiście nie wszyscy w korporacjach chodzą w garniakach
> (chyba w żadnej nie byłeś :P).

Oczywiście że nie byłem. Firma na 1.5k osób w samej Polsce, z siedzibą
główną w Finlandii, nie liczy się, bo to ledwie interes garażowy.

> W szczególności administratorzy
> ubierają się dużo luźniej (mają bardziej fizyczną pracę, potrzebują
> większej swobody ruchów). No i nie mają spotkań biznesowych :).

Cieszę się, że informujesz mnie, że nie miewam żadnych spotkań
biznesowych i że nie chodzę w garniturze. Tylko tego, wiesz, ja to
zdążyłem zauważyć tak kilka lat temu.

A z tą fizycznością pracy to bym nie przesadzał. Ostatni raz nosiłem
cięższe rzeczy ze dwa lata temu, przy ostatniej przeprowadzce.
Wirtualizacja i dostęp zdalny czynią cuda, wiesz.

>> A mnie jest wszystko jedno co nosi rozmówca, byle był kompetentny
>> i rozumiał, co do niego mówię. Jak jest głupi, to garnitur nie pomaga,
>> a jak jest kumaty, to spodnie BDU czy różowa koszulka nie przeszkadzają.
>
> Ale właśnie w tej wypowiedzi traktujesz te stroje nierówno.

Oczywiście, skrajnie nierówno. Zaryzykowałbym tezę, że ten środek
stylistyczny się nazywa hiperbolą.

> Ja spytałem
> o obiektywizm, konkretnie: czy jeśli jest kumaty, to garnitur mógłby
> przeszkodzić.

Przeszkodzić by nie mógł, bo mi wisi, czy rozmówca nosi garnitur.
I oczywiście nijak by nie pomógł, bo wracamy do sedna mojego stanowiska:
interesuje mnie, czy gościu jest kumaty, a nie jak się ubrał.

--
Secunia non olet.
Stanislaw Klekot