On Tuesday, August 20, 2013 7:58:56 AM UTC+2, Paweł Kierski wrote:
> Na sprint na pewno trzeba wiedzieć, o następnym trzeba mieć pojęcie
> w ramach zespołu. Co nie zwalnia PO od rozpisania backlogu na tyle,
> na ile tylko jest w stanie. Lepiej, żeby "smoki" polegały na tym, że
> nie wiemy w jakiej kolejności, niż nie wiemy nic w ogóle.

Zero planu dalekosiężnego - mając specyfikację wiemy, co trzeba
robić, przynajmniej w zarysie. Widać ścieżkę/ścieżki krytyczne.

Nie wykorzystywaliśmy tej wiedzy, bo fetysz "inkrementu" kazał
robić oderwane od siebie kawałki.

> Skoro było wiadomo, co zrobić, to skąd przestoje?

Gdybyśmy robili "warstwowo" (co było oczywiste, że to jedyna
sensowna droga), to nie byłoby co pokazać na review - takie
słyszałem wyjaśnienia. No i się robiło "pionowo" i się
refaktoryzowało kod napisany sprint wcześniej.

> Cel spotkania - to naprawdę trudna sztuka dobrze go zdefiniować, a potem
> w trakcie trzymać się ścieżki. Pomaga określenie _przed_ spotkaniem
> z jakim ustaleniem lub odpowiedzią na jakie pytanie chcemy wyjść ze
> spotkania.

Znalazłem lepszy sposób - poszedłem późno spać, przez co przez
cały dzień byłem senny i przetrwałem spotkania w letargu.

w.