Czy jakis schemat instalacji gdzieś jest dostępny?

W dniu poniedziałek, 16 czerwca 2008 04:27:22 UTC+2 użytkownik j...@g...com
napisał:
> Zbudowali go dwaj mlodzi hobbysci z Nowej Zelandii. Pokazywano go w
> telewizji. Ekipy telewizyjne poddaly go prostemu eksperymentowi na
> wyznaczenie jego oszczednosci paliwa. Spala on tylko okolo 5 litrow
> benzyny na 100 kilometrow (plus okolo 1 litra wody), podczas gdy
> identyczny do niego model i rocznik spalil na dokladnie tej samej
> trasie i przy dokladnie tych samych szybkosciach ponad 20 litrow
> benzyny.
>
> O owych "samochodach na wode" teoretycznie czytalem juz w czasach
> swojej profesury na Borneo. Nigdy jednak nie mialem okazji zobaczyc
> jak sie one porownuja do fabrycznych samochodow. Z duzym wiec
> zaciekawieniem ogladalem w piatek dnia 13 czerwca 2008 roku na kanale
> 3 telewizji nowozelandzkiej program o nazwie "Campbell Live" ktory byl
> wlasnie o jednym z takich samochodow zbudowanych przez dwoch mlodych,
> bo w zaledwie w swoich latach 20-tych, nowozelandczykow. W programi
> tym nie tylko wyjasniono na czym polega budowa i dzialanie takiego
> "samochodu na wode" (owa budowe i dzialanie opisalem dokladniej na
> totaliztycznej stronie "free_energy_pl.htm"), ale takze poddano go
> ciekawemu, choc prostemu, eksperymentowi. Mianowicie, ow "samochod na
> wode" (byl on bodajze marki "Ford Falcon") zabrano na przejazdzke po
> dokladnie 100 kilometrowej trasie, razem z identycznym do niego
> fabrycznym samochodem tej samej marki i rocznika. Potem sprawdzono ile
> aba samochody wypalily. Okazalo sie ze "samochod na wode" wypalil na
> owej trasie okolo 5 litrow benzyny. Podczas gdy identyczny do niego
> fabryczny samochod wypalil ponad 20 litrow benzyny. Oszczednosc
> wyniosla wiec 75% paliwa (tj. trzy-czwarte calkowitego zuzycia
> paliwa).
>
> Modyfikacja owych chlopcow okazala sie ogromnie prosta. Po prostu do
> starego samochodu jaki mieli, dodali oni niewielki "dysocjator wody"
> ktory sami sobie zbudowali. Dysocjator ten rozkladal wode na wodor i
> tlen. Tlen upuszczali, zas wodor dodawali do powietrza pobieranego
> przez gaznik ich samochodu. Ow wodor po wejsciu do cylindra wydatnie
> podnosil temperature spalania paliwa. Przy zas znacznie wyzszej
> temperaturze spalania benzyna spalala sie efektywniej i wcale nie
> formowala dymu. Cala wiec oszczednosc paliwa wynikala z owej
> podwyzszonej temperatury w cylindrze. Sam dysocjator wody zasilany byl
> pradem z pradnicy owego samochodu.
>
> Poniewaz w programie owym nie podano istotnych szczegolow o tymze
> samochodzie, przez nastepne dni szukalem o nim jakichkolwiek danych w
> internecie. Program "Campbell LIfe" ma wszakze dwie swoje strony
> internetowe, mianowicie www.3news.co.nz oraz www.tv3.co.nz. Nic jednak
> tam nie znalazlem na temat tego samochodu. Dlatego wszystko co
> pamietalem opisalem dokladnie na swojej stronie "free_energy_pl.htm"
> wydanie z dnia 15 czerwca 2008, lub pozniej. (Strone ta mozna znalezc
> piszac w www.google.com slowa kluczowe "Jan Pajak free_energy_pl.htm"
> tyle ze bez cudzyslowiu). Zapraszam do ogladniecia owej strony.
>
> Jak wiec widac, warto ruszyc nieco naszych tylnich czasci i zaczac cos
> czynic w sprawie "darmowej energii". W tym przypadku "samochodu na
> wode" typowi kierowcy w dzisiejszych czasach sa w stanie zaoszczedzic
> okolo 100 dolarow na tydzien.
>
> Z totaliztycznym salutem,
> Jan Pajak