W dniu 2010-02-16 23:13, Krzysztof Halasa pisze:
> CSS ma problem taki, ze klient musi byc w stanie rozszyfrowac material -
> musi wiec miec dostep do zaszyfrowanych danych oraz do algorytmow
> i kluczy, ktore sluza do rozszyfrowania. Nie da sie na to niczego
> poradzic.

No i dlatego jest prymitywny. W przypadku DRM mamy ciągłą łączność z
siecią, więc chyba da się to zorganizować bezpieczniej, tak jak
transmisję z bankiem albo coś w ten deseń.

>> Ale tam nie ma obskurności przynajmniej nie takiej jak CSS.
> Jakiej dokladnie "obskurnosci"? Glownym problemem CSS jest to, ze
> odbiorca musi miec mozliwosc (chocby niebezposrednio) rozszyfrowania
> materialu. Owszem, krotkie klucze ulatwiaja lamanie brutalna sila, ale
> to jest tylko taka "dodatkowa optymalizacja".

A złamał już ktoś zabezpieczenia BD? Nie chcę się kłócić, po prostu
pytam. Skoro znasz się na temacie, to może się dowiem....


>> a poza tym, można zmieniać technologię w locie.
> Co kosztuje, praktycznie tylko nadawce zreszta.

no więc właśnie. Więc bez bólu dla klientów, można zmieniać technologię.
Tak było jakoś w czasach łamania Wizji TV. Co ją złamali piraci, to za
jakiś czas zmiana. Legalne karty działały, a pirackie trzeba było
wymieniać. A teraz nie wiem jak działa, czy są w ogóle pirackie karty,
bo jak chciałem splitować CP, to wiedza sieciowa wszędzie mówiła, że się
nie da. Więc chyba jest jednak to skuteczne.

>> DVD musi być zgodne z DVD i złamanie raz powoduje złamanie całości. A
>> DRM w rzeczach oglądanych w locie możesz zmieniać co kwartał na nowy i
>> user nawet nie zobaczy.
> Ale jego sprzet zawsze musi miec dostep do danych, ktore umozliwia
> wyswietlenie.

w systemie OpenSource. W Close system może kontrolować dostęp do tych
danych. Od tego właśnie wyszło moje pierwotne założenie, że pod L się
nie da.


--
Przemysław Adam Śmiejek