> .... powiedz, jak kompilator miałby zrozumieć
>
>
>
> a = b + c
>
>
>
> a) osobno odczyt zmiennych dodawanie i zapis?
>
> b) całe wyrażenie wraz z przypisaniem atomowo?
>
> c) co jeżeli typem jest liczba zespolona, czy w klasie Complex
>
> musi być informacja, że część rzeczywistą i urojoną traktuje się
>
> atomowo czyli zawsze razem, czy może kompilator też miałby się
>
> tego w jakiś sposób "domyśleć"?

Wybieram odpowiedź b), tzn. całe wyrażenie jest traktowane
jako jedna, niepodzielna instrukcja, niezależnie od tego na jakich typach
danych wykonywana jest nasza przykładowa operacja. Generalnie załóżmy,
że kompilator dowolną instrukcję języka traktuje jako niepodzielną
całość niezależnie od jej stopnia złożoności, tzn. tłumaczy ją na kod
maszynowy, po czym "obudowuje" ją jakąś parą lock/unlock tak, żeby była
atomowa. Nieważne czy ta instrukcja to np. zwiększenie liczby o 1,
czy wywołanie jakiejś skomplikowanej funkcji. Teraz czekam na odpowiedź
dlaczego to jest niemożliwe do realizacji albo w niczym by nie pomogło.