A.L. pisze:
> On Fri, 03 Apr 2009 21:54:46 +0200, Jacek Czerwinski <...@...z.pl> wrote:
>
>> Sprawdzać można w pętli (brutal force) aż do skutku. Natomiast prawdziwe
>> wyzwanie, to pytanie w jakim formaliźmie (w jakim języku reguł) wyrazić
>> życzenia różnych uczestników układu, that is the question.
>>
>
> Problem NP-zupelny petelkami?...
A choćby był exp(NP) to oryginalne pytanie jest o kilka osób. Jaki
problem jest generować twój schemat choćby i godzinę - o ile w ogóle
powstanie.

>
>> <pesymizm> Praktyka pokaże, że na gotowym rozkładzie usłyszysz od
>> ludzi" to jest do dupy bo ... "</pesymizm>
>
> Z doswiadczenia tak mowisz czy z "widzimisie?...

Zaledwie 20 lat widzimisiowania ...

Jeszcze mi się nie zdarzyło, żeby tzw.analiza (czy mówiąc inaczej
przesłuchanie załogi) w celu określenia specyfikacji było 100%
skuteczne. Zwróć uwagę, że mowa tu o wymaganiach każdego z pracowników.
Marzenie, że a) oni to określą z góry b) że stworzysz formalizm do
wyrażania tego. Mrzonka intelektualistów.

Zwróć uwagę, tu nie chodzi o założenia (pełne dziur) od jednego (w miarę
przygotowanego do rozmowy) managera d/s informatyzacji, tylko wolę tzw.
ludu o zakresie wykształcenia od 'a' do 'z'; obyciu ze słowem pisanym
statystycznie jakie widzisz i rozumieniem tekstu sprawdzanym w pytaniach
audiotele; z kompleksami i animozjami itd itp.

Tu nie zgodzę się z Witem, że w języku matematyki. To się fajnie mówi.
Oczywiście że w języku matematyki. Być może potrafi (Wit) stworzyć taki
język, który wypełniony regułami (Kto je stworzy bo same się nie
stworzą), który nawet będzie dawał rozwiązania problemów NP w czasie
skończonym. Tylko kto pojęcia tego języka przełoży na ludzkie, żeby pani
Basia w stróżówce zrozumiała czego (Wit) chce od niej w ankiecie i
dlaczego to jest NP jakieś i w ogóle nie nastaje na jej [----].

Wprowadź sam kontekst kodeksu pracy jeśli najtęższe głowy interpretują
go niejednoznacznie.


Obrazek: komputer myśli myśli mysli (długo bo NP-ileś, jak w starym
dowcipie politycznym) po czym drukuje idealny rozkład pracy (idealny w
tym sensie że spełniający posiadane przez system reguły) po czym wstaje
pan Kazio i mówi, że on to pierd...li bo nie będzie pracował na jednej
zmianie z Jasiem bo coś tam ... (nie będzie pracował na zmianie po kimś,
bo tamten zostawia syf w składziku, lub nie w środy na II bo są mecze).

Lub zupełnie prozaicznie zdroworozsądkowo nie trzymający się kupy (tylko
nikt nie wy specyfikował co to jest trzymanie się kupy). Dlatego nie
używają w szkołach automatycznych rozkładów zajęć, z powodu w/w kupy.

Mam głębokie przekonanie (nie poparte innym przykładem niż 20 lat
ścieżki zawodowej) że wyrażenie 'trzymania się kupy' jest złożoności na
którą matematyka/algorytmika nie ma jeszcze słowa.
Obrazek: w przykładowej szkole śpiew nie może być po wuefie -
stwierdzenie o niemałej dawce zdrowego rozsądku - założę się nigdy nie
jest z góry zgłaszane - chyba że jako reklamacja do aut.rozkładu lekcji.
A jest to tylko jedna z tysiąca i jednej reguł (znacznie mniej
rzucających się w oczy niż to, że dzieci są schrypnięte)

Panowie programiści, pieprzyć te nasze algorytmy, pani Krysia w kadrach
zrobi grafik na Excellu i też będzie z komputera.
//Babciu, widziałaś gdzieś moje tabletki, takie w słoiku, LSD pisało?
Pieprzyć tabletki, a widziałaś tego smoka w kuchni?//