Wydaje się, że im iskra dłuższa, tym lepszy zapłon.
ALE: dłuższa iskra wymaga większego napięcia, a więc zwiększa się
szansa, że iskra będzie gdzie indziej, niż na świecy. Dodatkowo wszelkie
upływy nasilają się ze wzrostem napięcia.
Nie szkodzi, że między elektrodami jest tylko np. 1 mm. W cylindrze jest
dużo wyższe ciśnienie i iskra nie ma łatwo.
Jak zaczynałem przygodę z motoryzacją, to odstęp elektrod 0,7 uważany
był za optymalny. Teraz preferuje się 0,9.
Trudno mi powiedzieć, jaka jest wyższość iskry 0,9 mm nad 0,7 mm.
Jeżeli iskra 0,7 mm zapala 99,9% suwów pracy, to po co zwiększać?
Zwiększenie odstępu elektrod wymusza wyższe napięcie, a to zwiększa
szanse, że napięcie gdzieś "po drodze" ucieknie i iskry nie będzie.
Przy dłuższej iskrze będzie więcej wypadających zapłonów i zamiast
zyskać stracimy na mocy i na paliwie i rano będą trudności z
uruchomieniem silnika.
Miałem kiedyś stary silnik do pompy wodnej Audi 70 cm3 z zapłonem
iskrownikowym rok prod 1938. Stare magnesy były już słabe. Iskra niby
była a silnik nie palił. Po dłuższych mękach okazało się, że iskra jest
ale na powietrzu, jak się świecę wykręci, ale przy kompresji już jej nie
ma. Zmniejszanie odstępu elektrod stopniowo do 0,2 mm spowodowało, że
silnik w końcu zapalił, ale jako dwusuw smarowany mieszanką szybko
powodował "mostek" na świecy.
Poza tym takie zmniejszenie nic nie kosztuje - będzie źle - dasz z
powrotem 1 mm. Będzie dobrze - zostawisz 0,7
Jacek