Nurtuje mnie pytanie:

Czy jest już jakaś technologia wyświetlania 3D oprócz
znanych od co najmniej KILKUDZIESIĘCIU lat:

- paski, soczewki pryzmaty, przed klasycznym zdjeciem, wyświetlaczem itp.
- wyświetlanie dwóch obrazów z wysoką częst. + okulary migawkowe
(LCD/mechaniczne)
- wyświetlanie spolaryzowanych obrazów + okulary polaryzujące
- wywietlacze obrotowe (wysokie obroty + synchronizacja)
- wyświetlacze z LED zawieszonych w przeroczystej masie (żywicy, szkle itp.
- wyświetlacze oparte o rzutowanie na lustrzane półkule (pseudo 3D)
- wyświetlacze laserowe wyświetlające obraz na zjnizowanym powietrzu/gazie
(pseudo 3D)
- wyświetlanie anaglifów + oklary kolorowe (różne wersje kolorystyczne)
- wyświetlacze okularowe (każde oko osobny wyświetlacz)

Tyle się pieprzy o nowatorskich systemach 3D ... a ja
się pytam czy obecnie producenci jedyne co mająto ekrany LCD
z naklejoną folią pryzmatową i dopowiednim przetwarzaniem
obrazu? (spadek rozdzielczości o 50% na śniadanie).
Każda z tych wymienionych wyżej technologi to kupa.

Krótko mówiąc:

Czy techniologia wyświetlania obrazu ruchomego 3D stoi w miejscu
ostatnie 80 lat czy ja może o czymś nie wiem?!


--

Tomy M. www.ansibl.com