On 2016-02-19 15:14, M.M. wrote:
>> Wielu ludzi z "normalnego programowania" przeżyje szok po wejściu w
>> świat HDLa z uwagi na wiele idiotyzmów i workaroundów. Ale ciekawostką
>> jest że np. w punkcie a) można wejśc z marszu, a w punkcie e)-g) studia
>> z elektroniki to często za mało.
> Więc dlaczego warto?

Ponieważ istnoeją problemy które nie pasują do programowania
szeregowego. Da się je rozwiązać tylko rownolegle, w hardware.

> Czy podobnego efektu nie
> da się uzyskać na uC albo PC?

Nie da się wielu. Okolice analizy obrazu, ogolnie przetwarzania
sygnałów, systemy czasu rzeczywistego są są czesto niemożliwe do
zastapienia uC, nawet wielordzeniowymim jesli przekroczysz pewien poziom
danych/s. FPGA zapewnia ze można miec jednoczśnie np. milion "wątków", w
dodatku w silnym rygorze czasowym, robiących to co mają robić
optymalnie. Procesory szeregowe składają się głównie z podzespołów które
przez większą część czasu nic nie robią.

> Czy jakieś inne powody?

Czasem bywa że ... pakuje się FPGA z powodu że nikt nie potrafi inaczej
w zespole. Przykład jest np. Clip z Renault w którym FPGA (i to jaki
ogrooomny) robi za konwerter usb<->magistrala samochodu + jakas prosta
kryptografia. Mozna by się popukać w głowę, gdyby nie fakt że to dość
częsta przypadłość korporacji - kasa nie gra roli.

Rozmawiałem nie tak dawno z pewnym kolesiem który głeboko wierzył w to
że jeśli urządznie nie ma FPGA to jest "nieprofesjonalne" nawet jeśli
jedyna funkcją jest miganie diodą. Tak że należy w tłumaczeniu procesu
decyzyjnego firm hardwareowych dodać również czynnik religijno/garniturowy.