W dniu 16.09.2010 12:32, Atlantis pisze:
> W dniu 2010-09-15 15:56, Grzegorz Kurczyk pisze:
>
>> Proporcjonalnie zwiększyć. Ilość zwojów cewki reakcyjnej nie jest
>> krytyczna. Po prostu sprzężenie ma być na tyle silne aby dawało się
>> wzbudzić oscylacje. Czyli można np. nawinąć kilka zwojów bezpośrednio na
>> cewce obwodu rezonansowego lub więcej zwojów i cewki odsunąć od siebie.
>
> Zakładając proporcjonalne zwiększenie ilości zwojów tak mniej-więcej w
> jakiej odległości od głównego uzwojenia powinno się znajdować uzwojenie
> reakcji? Oczywiście pytam tylko orientacyjnie. W tej chwili uzwojenie
> główne jest nawinięte na papierowej tulejce (150 zwojów, jedna warstwa,
> jeden przy drugim zabezpieczone klejem szybkoschnącym) na której zostało
> jeszcze trochę miejsca. W przypadku problemów ze wzbudzaniem się zawsze
> będzie można ją zdjąć z rdzenia, przeciąć żyletką i przesuwać na rdzeniu
> względem siebie.

W przypadku problemów ze wzbudzeniem "rozcięcie" cewek i ich rozsuwanie
będzie tylko zmniejszać ich sprzężenie czyli wzbudzenie tym bardziej nie
wystąpi.

>
> Jeśli tak przygotowana antena ferrytowa sprawdzi się w tranzystorowym
> odbiorniku, to będę mógł ją później bez przeróbek zastosować w lampowym?

Z tym nie ma problemu, gorzej bywa na odwrót gdy chcemy cewkę z lampowca
zastosować w układzie z tranzystorem bipolarnym. Schemat, który Kolega
zapodał w pierwszym poście jest na tranzystorze polowym więc to taka
"lampa krzemowa" :-)

Pozdrawiam
Grzegorz