Wypalenie zawodowe to temat-rzeka i pewnie bardziej nadawałby się na
pl.sci.psychologia, ponieważ jednak chodzi mi konkretnie o
występowanie tego zjawiska w branży IT, ośmielę się napisać tutaj. Czy
ktoś z Was zetknął się osobiście z przypadkiem wypalenia zawodowego
programisty? Nie mówię tu o przejściowym przemęczeniu spowodowanym
natłokiem pracy czy zniechęceniem do jakiejś konkretnej technologii,
języka lub frameworku. Myślę raczej o permanentnej utracie
zainteresowania tematem, sytuacji, w której po prostu do kogoś
dotarło, że siedzenie przed komputerem i klepanie w klawiaturę
stopniowo go wykańcza, nie dając równocześnie żadnej satysfakcji. Samo
programowanie zaczyna być traktowane jako czynność monotonna, wręcz
przymulająca, brakuje chęci do dalszego rozwijania się w tym kierunku.
W dodatku zauważalny jest wyraźny spadek koncentracji, a co za tym
idzie produktywności - ślęczenie przed monitorem przekłada się na
niewielką ilość wyklepanego kodu i w głównej mierze składa się z
długich chwil zadumy.

Czy znacie kogoś, do kogo powyższy opis by pasował, tzn. osobę, która
po dłuższym czasie uświadomiła sobie, że wybierając branżę IT jako
ścieżkę swojej kariery popełniła wielki błąd, a programowanie może być
dla niej w najlepszym razie hobby, ale nie sposobem na resztę życia?
Załóżmy dla utrudnienia, że osoba, która znalazła się w takiej
sytuacji, jest już w wieku, który nie pozwala zacząć żyć "od
nowa" (bliżej 30 niż 20). Czy jest to sytuacja beznadziejna? Jak tacy
ludzie odnajdują się w życiu? Brną dalej w to, na co raz się
zdecydowali czy jednak próbują jakoś się przekwalifikować? Czy są
jakieś sensowne alternatywy dla programistów, którym odechciało się
być programistami, a nie mają innego fachu w ręku? W ogóle jak częste
jest zjawisko wypalenia zawodowego w branży IT?