> ustawiali by sie w innym miejscu. Dochodziło by do pyskówek. A tak chcący
> jechać
> taksówką wie gdzie jest początek i że od tego miejsca zaczyna się kolejka.

Chciałem zauważyć, że czasy kolejek ludzi przy postojach TAXI już się dawno
skończyły. Takie obrazki pamiętam z połowy lat 80's ...

> Również taksówkarze maja s posob logiczny oznaczony porządek w jakim będą
> wynajmowani.

Gdyby znaki ustawiano odwrotnie też by był porządek, taksówkarze to nie
idioci - na pewno nikt by nie miał problemów, żeby ustawiać się począwszy od
znaku końca "postoju taxi"

>Ktoś napisał ze znak musi być widocny na obie strony. To wskazuje
> że jest to robione dla pieszych a nie dla kierowcow.

Zgodzę się tylko w części - jeśli znak ma być widoczny z dwóch stron, to z
pewnością zrobiono to z myślą o pieszych. Nie powinieneś jednak twierdzić,
że znaki te są robione "nie dla kierowców", bo znaki D-19 i D-20 są znakami
informacyjnymi i obligatoryjnie poznaje je każdy kursant szkoły nauki jazdy.
Z resztą skoro kierowcy są rozliczani z nie stosowania się do tych znaków,
nie można mówić, że są one wyłącznie dla pieszych.

> Piszesz o Polakach
> twórcach. Gwarantuję Ci że przepiy o ruchu drogowym to nie polski
> wynalazek. Na
> bank wszędzie tak są oznakowane postoje taksowek.

Gwoli wprowadzenia ścisłości: Nie napisałem, że Polacy są twórcami wszelkich
przepisów, czy norm. Moja wypowiedź brzmiała "Polak twórczy jest za bardzo "
i wypowiedź dotyczy pomysłowości użytkownika "Heliogabal", który zawierał
głos w dyskusji. Jednocześnie przypomnę, że przymiotnik "twórczy" nie jest
jedynie cechą osoby, która tworzy, bowiem twórczy może być: umysł, talent,
wysiłek, wyobraźnia, siła. Można mieć pasję - wyobraźnie twórczą. W
nawiązaniu do mojej wypowiedzi: "Polak jest twórczy" miałem na myśli jego
talent do interpretowania prawa na różne sposoby - stąd polskie prawo
uważane jest za niedoskonałe, pełne niedopowiedzeń, skomplikowane - trudno
bowiem stworzyć przejrzyszte przepisy w kraju, w którym żyją "twórczy"
ludzie, którzy z łatwością znajdą lukę nawet choćby dzięki jednemu
przecinkowi.

>Zrozumialbym twoj problem
> gdyby między tymi znakami było 500 metrow. Ale przy kilkunastu łatwo
> zauwazyć
> gdzie się postój zaczyna. A jak ktoś , zwłaszcza kierowca, tego nie widzi
> to
> znaczy że nie powinien mieć Prawa Jazdy.

Uważam, że nie ma kierowcy, który choć raz nie popełnił błędu - przykładowo
zagapił się, czy skupił uwagę na czymś innym, To się po prostu zdarza -
czynnik ludzki. Każdy się myli, zgodnie z myślą "hominis est errare,
insipientis in errore perseverare". Nie widzę powodu, aby dożywotnio
pozbawiać ludzi możliwości prowadzenia pojazdu tylko dlatego, że popełnili
jakiś błąd.

>Dobrze wiedzialeś że tam jest postój.
> To co zrobiłeś to było cwaniakowanie. Kara według mnie była słuszna. Tomek

Tak się składa, że tylko ja wiem, co naprawdę w tamtej chwili wiedziałem. A
wiedziałem tyle, ile napisałem w poprzednich wypowiedziach (szczególnie
pierwszych). Z wypowiedzi tych raczej nie wynika, abym cwaniakował w trakcie
popełniania wykroczenia - no chyba, że się zakłada, że każdy kto łamie
przepis jest cwaniakiem - ale to już Twoje założenie, które moim zdaniem
jest trywialne i krzywdzące. Jeśli już miałbym przypasować do swojej osoby
określenie "cwaniak", to bardziej by mi pasowało ono do mojej obecnej
postawy, gdy już po fakcie, szukam sposobu, żeby nie zapłacić mandatu, ale
tego jestem świadomy i nie widzę w tym nic dziwnego (po prostu "nie
przelewa" mi się specjalnie). Nie kwestionuję swojej winy - zaabsorbowany
świątecznymi zakupami i zmylony innymi zaparkowanymi na postoju samochodami,
wjechałem w wolne miejsce będąc święcie przekonany, że wjeżdżam na miejsce
parkingowe - bo tak ono wyglądało, a że nie spojrzałem na znak, to już mój
problem. 23 grudnia - był to wyjątkowy dzień, wyjątkowy ruch, wyjątkowe
korki i wyjątkowe problemy z zaparkowaniem auta. Był wyjątkowy ruch
pieszych, których pełno było na ulicach i oczy trzeba było mieć dookoła
głowy - zbieg niesprzyjających okoliczności. Okoliczności mogą być różne i o
popełnienie błędu nie trudno. Tobie Tomku, radziłbym z większym zrozumieniem
podchodzić do problemów dnia codziennego, a przede wszystkim z wiekszym
zrozumieniem do ludzi. Życzę Ci w związku z tym, w nowym nadchodzącym roku
2007, więcej zaufania do drugiego człowieka, więcej życzliwości i oczywiście
bezbłędnego prowadzenia auta. Pozdrawiam.