Dnia Thu, 7 Jun 2012 09:55:49 +0200, AK napisał(a):

> Użytkownik "Jacek" <a...@o...pl> napisał:
>
>> W jaki sposób obliczyłeś ile ja lat żyję?
>
> Metodą typu Monte Carlo :)
>
> AK

I wyszło Ci 50?:)

do góry

Użytkownik "Jacek" <a...@o...pl> napisał:

>> AK
>
> I wyszło Ci 50?:)

Mniej, ale i tak możesz mi co najwyżej "piwo warzyć" małolacie ;) (55+ eh...)

PS: pisalem ogolnie, a nie personalnie
PS1: nawet tych marnych 5lat roznicy zazdroszcze Ci szczerze ! :)

AK

do góry

AK <n...@n...com> napisał(a):

> Użytkownik "Jacek" <a...@o...pl> napisał:
>
> > W jaki sposób obliczyłeś ile ja lat żyję?
>
> Metodą typu Monte Carlo :)

Ja się klawiatury nie boję ;-) Powiedzcie mi jak tam
metoda działa, to zaimplementuję :-)
Pozdrawiam


--
Wysłano z serwisu Usenet w portalu Gazeta.pl -> http://www.gazeta.pl/usenet/

do góry

slawek <s...@h...pl> wrote:

> Wikipedia daje jako odpowiedź nt. sensu programowania "creating set of
> instructions".

Dla mnie programowanie to jeden ze sposobów rozwiązania jakiegoś
problemu, taki sam jak tworzenie innych rzeczy (np. urządzeń
elektronicznych). Takie rozwiązanie może być potem sprzedane lub
oddane komuś, kto ma ten problem i chce go rozwiązać.

Problemy mogą być różne:

- chęć wykonania jakiegoś zadania (programy użytkowe)
- chęć rozerwania się (gry)
- chęć rozwoju/nauki (hobbyści, piszący dla przyjemności)
- chęć ucieczki od problemów w relacjach interpersonalnych (geeki/nerdy)

Zawsze program jest pisany w jakimś celu, choćby cel był tylko
wewnętrzny dla piszącego.

Nie sprowadzałbym programowania do klepania kodu. Programowanie jest
częścią tworzenia gotowego rozwiązania, produktu - np. w grach oprócz
kodu jest dużo grafiki i fizyki, a pisząc na urządzenia osadzone lub
mikrokontrolery trudno jest pisać w oderwaniu od rozwiązań sprzętowych.
Poza tym każdy sensowny program oprócz kodu ma jakiś project plan,
jakieś stany, algorytmy itd., czyli pracę koncepcyjną niezbędną w
programie przed napisaniem pierwszej linijki kodu (zakładając że
tworzymy program, a nie klepiemy kod mając jakąś mglistą wizję całości
i mając nadzieję, że coś z tego wyjdzie).

--
Gof

do góry

f...@g...pl wrote:

> najbardziej podoba mi sie wlasnie odlschoolowe podejscie do
> programowania gdzie program byl znany wlasciwie z dokladnoscia
> do elektroniki

To spróbuj napisać dużą aplikację w assemblerze. A potem sportuj ją na
inną architekturę.

Bez odpowiedniej warstwy abstrakcji (którą często jest sam język) można
zapomnieć o pisaniu przenośnym. Za dużo naoglądałem się kompletnie
nieprzenośnego kodu (np. winapi wplecione wszędzie w kod, a nie osobno,
czy kod, którego prawidłowe działanie jest zależne od cech konkretnej
architektury, a nawet systemu).

Oczywiście nie każdy program musi być przenośny. Ale pisanie przenośne
stawia nowe wyzwania i uświadamia wiele rzeczy (takich jak np. endianness),
które w pisaniu nieprzenośnym umykają.

> ale pełnej wiedzy i kontroli nad maszyną nie ma :(

Zawsze jest coś za coś. Pisząc aplikację okienkową chciałbyś musieć skupiać
się nad szczegółami programowania każdej karty graficznej, na której twoje
okienko będzie wyświetlane? Te czasy na szczęście już minęły, nawet pisząc
na platformy osadzone dostajesz od producenta gotowe SDK z bibliotekami do
obsługi sprzętu, czy API systemu. Potem, gdy przyjdzie czas na sportowanie
aplikacji na nowy model urządzenia z nową biblioteką, nie musisz przepisywać
połowy aplikacji od nowa.

--
Gof

do góry

Dnia Thu, 7 Jun 2012 11:40:46 +0200, AK napisał(a):

> Mniej, ale i tak możesz mi co najwyżej "piwo warzyć" małolacie ;) (55+ eh...)
>
> PS: pisalem ogolnie, a nie personalnie
> PS1: nawet tych marnych 5lat roznicy zazdroszcze Ci szczerze ! :)

To tak przy okazji warto spytac "dziadunia" ;-) jak w tym wieku sie jeszcze
wchlania nowosci i poszrza horyzonty? Bo ponoc po 40 to juz sie zaczyna
jechac bocznym torem (co prawda nie czuje tego jeszcze, ale to nie moje
stwierdzenie). Pytam serio, bo to dosc ciekawe, no i oczywiscie szacun :-)

--
pozdro
R.e.m.e.K

do góry

Użytkownik "R.e.m.e.K" <g...@d...null> napisał:

> Pytam serio, bo to dosc ciekawe, no i oczywiscie szacun :-)

Po 40stce ? Ha ! Po czterdziestce to dopiero sie ma leb ! (bo juz
nie zasmiecaja go np. tony MBajtow "waznych danych" o ba^H^^H Kobietach,
seksie itp pozeraczach wolnosci prawdziwej...).
A po 50tce ? Zaczyna sie zjazd (mowie powaznie), tyle, ze nie wiadomo
czy klasyczna SKS czy np problemy z niedokrwieniem mozgu itp spowodowane
przykladowo zwyrodnieniami kregoslupa (mlodzi do sportu a nie do gier na kompie!
- wiem co mowie!) czy zwykla (ba! nieodzowna!) w tym zawodzie nerwica/depresja.
W kazdym razie "siada" _wyraznie_ pamiec krotkotrwala (co paradoksalnie wplywa
dobrze na malzenstwo bo "ciche dni" nie zblizaja sie juz nawet do tygodnia :).

PS: Jednak mimo usilowan nie potrafie w pelni "powaznie" :)

AK

do góry

Użytkownik "Adam Wysocki" <g...@s...invalid> napisał w wiadomości grup
dyskusyjnych:g...@s...invalid.
..
> Dla mnie programowanie to jeden ze sposobów rozwiązania jakiegoś
> problemu, taki sam jak tworzenie innych rzeczy (np. urządzeń
> elektronicznych). Takie rozwiązanie może być potem sprzedane lub
> oddane komuś, kto ma ten problem i chce go rozwiązać.

Opisujesz jakie "properties" ma programowanie (tj. programowanie jako
sztuka/rzemiosło).

Ale to nie definicja - w tym sensie, że cały ten "set" daje się przykleić do
wielu rzeczy, które z pewnością programowaniem nie są (tworzenie projektów
CAD, hodowla pietruszki).

> Zawsze program jest pisany w jakimś celu, choćby cel był tylko
> wewnętrzny dla piszącego.

Są dwie szkoły: jedna twierdzi, że człowiek jest rozumny (czyli zawsze
stawia sobie jakiś cel).

do góry

Dnia Thu, 7 Jun 2012 15:15:56 +0200, AK napisał(a):

> Po 40stce ? Ha ! Po czterdziestce to dopiero sie ma leb ! (bo juz
> nie zasmiecaja go np. tony MBajtow "waznych danych" o ba^H^^H Kobietach,
> seksie itp pozeraczach wolnosci prawdziwej...).

Czyli wreszcie wbudowany w mozg GC dochodzi do wersji stable :-)

> A po 50tce ? Zaczyna sie zjazd (mowie powaznie), tyle, ze nie wiadomo
> czy klasyczna SKS czy np problemy z niedokrwieniem mozgu itp spowodowane
> przykladowo zwyrodnieniami kregoslupa (mlodzi do sportu a nie do gier na kompie!
> - wiem co mowie!) czy zwykla (ba! nieodzowna!) w tym zawodzie nerwica/depresja.

:/ Chyba czas pomyslec o jakims sporcie

> W kazdym razie "siada" _wyraznie_ pamiec krotkotrwala (co paradoksalnie wplywa
> dobrze na malzenstwo bo "ciche dni" nie zblizaja sie juz nawet do tygodnia :).

Z tym to juz teraz jest problem ;-)

> PS: Jednak mimo usilowan nie potrafie w pelni "powaznie" :)

To jedno daje nadzieje! :-)

--
pozdro
R.e.m.e.K

do góry

On 06.06.2012 23:05, slawek wrote:
>
> Użytkownik "Michoo" <m...@v...pl> napisał w wiadomości grup
> dyskusyjnych:jqnsrh$8ds$...@m...internetia.pl...
>> Sprzętowe sztuczne sieci neuronowe? "Programujesz je" (uczysz) przez
>> podawanie podawanie przykładów i mówienie "dobrze"/"źle" po otrzymaniu
>> odpowiedzi. Nie ma znaczenia "jak" one to zrobią, ważne, że klasyfikacja
>
> Czekałem na sieci neuronowe w tej dyskusji... i właśnie przypominam...
> jakoś tak utarło się mówić, że je się uczy ewentualnie stroi... ale
> raczej nie programuje.
Bo to jest zazwyczaj określony algorytm, któremu trzeba ustalić
parametry - stąd strojenie, lub oceniać jego wyjście aby je sam dobrał -
stąd uczenie.

A w przypadku _sprzętowej_ sieci neuronowej te parametry są "wsadem" dla
jakiejś "jednostki obliczeniowej", więc imo mamy do czynienia z
programowaniem bardzo specyficznej maszyny.


--
Pozdrawiam
Michoo

do góry