> Używa się szarej karty, bo jest to coś wyskalowane, o znanych
> parametrach: odbija 18% padającego światła, więc łatwo sobie
> poprzeliczać choćby natężenie oświetlenia na ekspozycję. Ale jeżeli moje
> pseudo pomiary nie muszą być powiązane z żadnymi wartościami
> bezwzględnymi, a odnoszą się jedynie do wartości względnych (kompensacja
> +/- w stosunku do odczytu ze światłomierza), to czy rzeczywiście ta
> szara karta jest niezbędna? I czy zastąpienie jej białą ścianą cokolwiek
> zmienia, poza przesunięciem ekspozycji o 2 - 3 EV w kierunku krótszych
> czasów i/lub bardziej przymkniętej przysłony? Dysponuję szarą kartą, ale
> celowo skorzystałem z białej ściany, aby uniknąć szczególnie długich
> czasów naświetlania.

Osobiście skorzystałem z szarych pól ColorCheckera 24 - znając ich
gęstość optyczną (podaną na odwrocie) obliczyłem dystans w EV pomiędzy
sąsiednimi polami idąc od bieli: |0,6EV|0,7EV|0,866EV|1,166EV|1,5EV| -
razem daje to zakres 4,8333EV. Następnie sfotografowałem z
bracketingiem 4EV, 0EV, +4EV, a w ACR wywołałem RAWy z kontrkorektami,
ustawiając parametr Blacks na "0". Nie jest to metoda specjalnie
precyzyjna, bo dystanse pomiędzy polami są dość duże, ale D2X wyszło
mi w tym pomiarze ~10EV, co z grubsza zgadza się z wynikiem DxO
(10,9EV). Skoro zaś dla takiego rupiecia uzyskałem wynik lepszy niż Ty
dla D700, to jest to znak że warto jednak przemyśleć metodę analizy ;)