W dniu 2011-01-10 17:35, Jester pisze:

>>
>>> [...]
>>> Znacznie prościej będzie zostawić w pudełku wydruki pigmentowe, nawet
>>> za 100lat nic im nie będzie. Natomiast skanowanie filmów w XXII wieku
>>> może okazać się dość problematyczne...
>>
>> Pod warunkiem, ze papier przetrwa - z tym też może być różnie. Ja bym
>> jednak bardziej ufał powielonym w kilku egzemplarzach archiwach
>> cyfrowych.
>
> O ile będziesz je co 2 lata backupował - zgoda. Bo jeżeli o nich
> zapomnisz - po 100 latach nikt nie masz szans na odczytanie czegokolwiek
> poza opisem na pudełku... ;)
>

Co 2 lata to chyba przesada - mam 10-letnie płyty Cd które czytają się
całkiem dobrze. Oczywiście trzeba używać w miarę porządnych nośników (w
dzisiejszych czasach bardziej ufałbym twardym dyskom zewnętrznym niż
płytom CD). Ale - zgoda, ze raz na kilka lat trzeba archiwum sprawdzić i
jeśli stwierdzi się. w którymś egzemplarzu uszkodzenia - zrobić kolejną
kopię z nieuszkodzonych egzemplarzy. Moze być też co pewien czas
konieczne przekopiowanie archiwum na nowe nośniki ze względu na ryzyko
utraty kompatybilności nośników z nowymi generacjami sprzętu (raczej
niezbyt często - płyty CD-ROM znane są od ponad 20 lat i nadal nie
zanosi się na zniknięcie z rynku urządzeń potrafiących je czytać).
Podejrzewam jednak, ze w przyszłości mało komu będzie się chciało bawić
w samodzielną archiwizację - będą do tego wyspecjalizowane firmy które
za niewielka opłatą będą przechowywały (i backupowały) na swoich
serwerach terabajty naszych danych.

--
Pozdrawiam!
Marek Wyszomirski (w...@t...net.pl)