rs pisze:
>>>> A poz tym wystarczy poczytać jak to 40 lat temu człowiek chodził po
>>>> księżycu. Da się, ale jakoś nikt znajomy nie chodził ostatnio...
>>> a po co by mieli? maja maszyny, ktore za nich "chodza".
>> Kiedyś będą maszyny, które odczytają starego pendrajwa.
>
> i zapewne wiesz juz dzis ile beda kosztowac i jaki bedzie do nich
> dostep.

Np. tyle co pięcioletni pecet za czapkę gruszek mogący ''rozbroić''
komórkę z ograniczeń operatora i producenta.

>> Wiem i nie mogę się zaczipować jeśli dzięki temu zaoszczędzę czas na
>> bzdurach. Mogę sobie nawet wstawić kamerę w każdym pomieszczeniu domu
>> jeśli przyniosłoby to jakąś konkretną korzyść, choć zupełnie nie
>> rozumiem, co ktokolwiek mógłby z tego mieć.
>
> ja tez nie rozumiem komu by sie chalao ciebie podgladac.

A jednak takie rzeczy się dzieją na świecie.

> a co do pradziadka to jest inna sprawa. w mojej rodzinie z jednej
> strony mam zdjecia pra-pra dziadkow. z drugiej czesci nie mam nawet
> dziadkow. zyjemy w innych czasach. obecnie w prawie kazdym zakadku
> ziemi, nawet najbiedniejszym, bedziesz widzial ludzi telefonami
> komorkowymi i lepszymi lub gorszymi aparatami cyfrowymi. tacy jak ty
> beda wiec na zdjeciach uwicznieni. wracajac do tematu. ta
> "uwieczniona" informacja moze nie byc latwo dostepna w przyszlosci,
> tak jak jest ta o pra-pradziadkach w albumach rodzinnych, czy w
> pudelkach ze zdjeciami. <rs>

Ale gdybym żył za 200 lat moje zainteresowanie prapradziadkiem żyjącym
dziś sprowadziłoby się najwyżej do jego oglądnięcia raz czy dwa. I tyle.
Chyba, że byłby to człowiek z interesującym życiorysem, ciekawie
zdokumentowanym. Poznać, pozachwycać się chwilę i do widzenia.

--
pozdrawia Adam
różne takie tam: www.smialek.prv.pl
/jedynie skromność ogranicza mój geniusz/