> > W naturze nie ma fraktali. Ani jednego.
>
> https://ciekawe.org/2015/11/02/fraktalne-wzory-w-prz
yrodzie/
>
> I to wszystko nie ma nic wspólnego z fraktalami?

Przypomniał mi się taki dowcip:
Lekarz pokazuje pacjentowi jakiegoś kleksa na obrazku i pyta, co to jest. Pacjent
mówi, że goła baba. Lekarz pokazuje kilka kolejnych kleksów a pacjent dalej zeznaje,
że widzi gołe baby. Lekarz diagnozuje: panie, pan jesteś zboczony! A pacjent na to:
ja? a kto mi tu ciągle gołe baby pokazuje?

Polecam "New Kind Of Science" Wolframa albo od razu obrazki:

https://www.google.pl/search?q=new+kind+of+science+i
mages

To jest książka o wielu różnych ciekawych rzeczach (zwłaszcza dla programistów), ale
między innymi o tym, jak bardzo rekurencja nie jest potrzebna do zrobienia takich
wzorów.
Przykładowo, płatki śniegu, które były wspomniane w Twoim linku, nie rosną
rekurencyjnie, tylko przez *nawarstwianie*. Ten proces nie ma w sobie ani grama
rekurencji, bardziej przypomina ten wcześniejszy przykład z automatem tworzącym
kolejne warstwy z tablicy a w wyniku coś, co nam się kojarzy z trójkątem
Sierpińskiego.

Może taki argument się przyda: fraktale są strukturami w przestrzeni ciągłej (co
objawia się np. tym, że można je dowolnie powiększać). Takie nie są ani paprotka ani
brokuł ani płatek śniegu.

> myślę, że i botanicy nie wszystko jeszcze wiedzą.

Za to my wiemy lepiej od nich, co? :-)

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com