On Friday, January 3, 2020 at 1:18:08 AM UTC+1, slawek wrote:
> "M.M." <...@...c> Wrote in message:
> > Podobno główną zaletą Pythona jestto, że po zaledwie małym kursie można szybko
pisać duże aplikacje. W C++bez solidnego kursu i praktyki programować się
zdecydowanie nie da. Czasami tu iówdzie można przeczytać, że Python...
>
>
> 1. IMO Python jest niezbyt dobry dla programów mających ponad
> 100000 LOC (nie licząc bibliotek i cudzych modułów).

Często czytałem że większe programy pisane w językach z dynamicznym
typowaniem szybko stają się trudne w zarządzaniu, nawet powtarzałem
tę opinię. Ale nie wiem ile w tym prawdy. Jakie jest uzasadnienie?
Dlaczego w tym języku można efektywnie tworzyć oprogramowanie pod
warunkiem że nie przekracza 5tys linii, w tym do 100tys, a w jeszcze
innym do milionów?

> Idealnie
> program w Pythonie to jakieś 2000 do 5000 LOC robiące to do czego
> w C++ potrzeba byłoby jakiegoś giganta na pół miliona linii kodu.

Czy na pewno nadal rozmawiamy o języku programowania czy już o
bibliotekach? Pół miliona to 100 razy więcej niż 5tys. W C++
też pisze się efektywnie, ale trzeba mieć odpowiednie biblioteki.

> Oczywiście całkiem konkretne rzeczy da się zrobić w np. 50
> linijkach lub mniej. Przykładowo: zassać dane z bazy, zrobić
> obliczenia i narysować publish-ready wykresy.

W C++ też to można zrobić w 50 linijkach, kwestia bibliotek.


> 2. W C++ da się programować na poziomie C. Tak m.i. programują
> mikrokontrolery elektronicy - udając że nie ma OOP, STL, new i
> nawet const.

Osobiście programowałem w C++ na mikrokontrolery. Dzięki szablonom
miałem prawie od kopa 3 wersje swojej biblioteki, wielkość kodu w
zależności od wersji biblioteki różniła się wielokrotnie, mogłem
wybrać najmniejszy kod. W C bym musiał nieźle się nagimnastykować żeby
uzyskać taki efekt.


> 3. Siłą Pythona jest abstrakcja - patrz niżej:
> def commute(a, b): return a*b - b*a
>
> Dowcip w tym ze definicja commute jest zupełnie ogólna - mogą tam
> być zwkłe int, mogą być macierze, mogą być operatory różniczkowe.

Niby w C++ też, ale zapis jest z lekka rozwlekły:
template< class T >
void compute(T &a, T &b) { return a*b - b*a; }


> W C++ też dałoby się to /jakoś/ zrobić. Tyle że w Pythonie taki
> poziom abstrakcji jest czymś zupełnie normalnym.

Hmmmm to prawda.


> 4. Python ma parę PASKUDNYCH wad.

Ja nie wiem.

Pozdrawiam