W dniu 2012-07-31 21:26, WM pisze:
> Pawel Gancarz<y...@t...pl> napisał(a):
>
>> Delikatnie mówiąc, Chopin to to nie jest. Co do popularności -
>> disco polo to się dopiero sprzedawało.
>
> No nie wiem czy bardziej.
> http://kobieta.newsweek.pl/szukajac-tekli,81393,1,1.
html
> Sprobuj wyjasnic dlaczego akurat ta melodia zdobyla taka ogromna popularnosc?

Takich przebojów muzyki salonowej było trochę więcej, np. "Słowik"
Alebjewa. To były czasy, kiedy jedyną formą dystrybucji muzyki były
nuty i żeby tej muzyki posłuchać, ktoś to musiał na żywo wykonać.
Upowszechniło się tańsze od fortepianu pianino, ale przeciętny
wykonawca (często egzaltowana panienka, niech Ci będzie ;)) nie
był wirtuozem, było więc zapotrzebowanie na utwory w miarę proste
(tak w wykonaniu, jak w odbiorze).

> Ja mysle, ze dobrze pasowala do gustow owczesnych egzaltowanych panienek.
> Moja ciotka podobno udawala chora i gdy jej opiekunowie
> wychodzili na wieczorne nabozenstwo,
> wtedy ona siadala do pianina i grala ta melodie
> wzruszajac sie przy tym i oddajac marzeniom.
> To bylo troche w klimacie 'Ani z Zielonego Wzgorza' ;)

Ja bym do tego wrzucił "Trędowatą" ;)
--
We all go a little mad sometimes.
Norman Bates