W dniu 30-01-2011 12:15, Janko Muzykant pisze:
> W dniu 2011-01-30 12:04, Andrzej Libiszewski pisze:
>> A tak, potem po całej obróbce, kompresji dynamiki i tak dalej, nie da
>> się tego słuchać.
>
> Hadeerów zwykle nie da się oglądać :)
> Ale to nie wina techniki, a mentalności.

I ta sama sytuacja ma miejsce przy Loudness War.

Nawiasem mówiąc (ale w temacie grupy) jakiś czas temu napisałem szczerze
co myślę o czymś takim: http://fav.me/d361xkm co zaowocowało urażoną
ciężko godnością tfurcy (i jego zabujanej dzieweczki z TWA),
zablokowaniem mnie i ukryciem moich komentarzy żeby broń bogowie nie
urażać sobie dobrego samopoczucia :)

>
>> Ciekawe, ale nagrania które od początku były nagrywane
>> na gorszym sprzęcie (i nie były "remasterowane") brzmią dziś dużo lepiej
>> nić zamordowane dźwięki z obecnych nagrań. Oczywiście, nie każda
>> wytwórnia tak robi, ale znacząca większość.
>
> A dlaczego? Bo 30 lat temu gałkami kręcił facet wykształcony,
> uwrażliwiony, z olbrzymią praktyką. Dziś wystarczy ściągnąć kilka
> freewarów i jest się ''dźwiękowcem - zawodowcem''

Duże wytwórnie raczej nie zatrudniają idiotów, ale przyjęło się pewnie,
że tworzy się nagranie pod mp3 z gównianymi słuchawkami i radio
samochodowe z kilowatowym subwooferem. Efekty nie mogą być dobre. Dobry
master został wyparty do muzyki klasycznej, bardziej tradycyjnego folka
i nielicznych muzyków bluesowych i rockowych, którzy mają dość siły
przebicia by mieć własną wytwórnię lub wymusić na innych dobrą robotę.


, a wrażliwość z duszy
> przeszła na żołądek - jak łaskocze, to znaczy że bas jest dobrze
> zmasterowany.

Nie zawsze, czasem trzeba go jeszcze podbić na korektorku...



--
Andrzej Libiszewski; GG: 5289118
"I must rule with eye and claw -- as the hawk among lesser birds."