On 2013-03-18, Krystek <s...@k...art.pl> wrote:
> O takie właśnie spostrzeżenia mi chodziło. Co jest fajne, a co
> denerwujące w tych programach. Generalnie najbardziej zależy mi na
> usuwaniu kolorowych plam i szumu, wyciąganiu czerni, kontrastu i
> (czasem) lekkiego wyostrzania. Zdarza mi się robić zdjęcia w trudnych
> warunkach oświetleniowych na wysokich ISO i niestety, by efekt końcowy
> był naprawdę zadowalający to trzeba jednak fotografie trochę doprowadzić
> do porządku.

Jeśli pytasz o funkcjonalność, to pewnie bez różnicy. To nie problem
ziamplementować jakiś algorytm do tego czy owego. Sztuką jest napisać
to tak, żeby program był ergonomiczny i pozwalał na efektywną pracę.
RAWTherapee cierpi na standardową przypadłość darmowego oprogramowania:
nie projektują ich przyszli użytkownicy. Ten program jest po prostu
niewygodny, ale największą wadą jest oczywiście zarządzanie pamięcią.
Jeśli postanowisz otworzyć katalog z kilkoma tysiącami plików, to czeka
Cię "kill process". I tak dalej.


No to podsumowując moje rady w tym zakresie:

1) Czy RAWTherapee się do czegoś nadaje?
Tak. Program jest trochę dziwny i wadliwy, ale darmowy. Darmowy
samochód czy dom na pewno wypadałby gorzej :).
Po zmianie nawyków i nauczeniu się jego wad oraz zalet, można całkiem
sprawnie obrabiać fotki (od pamiątek z urodzin po zastosowania
profesjonalne).

2) Czy mając luźne 450 zł kupiłbym Lightrooma?
Zdecydowanie tak.

3) Jaki aparat za 2000 zł kupić?
Taki za 1550 zł i Lightrooma.

pozdrawiam,
Kosu