> Rozmawialiśmy o
> szczególikach, typu:
> 1) można się przejechać na big/lit endian
> 2) najpierw memcpy, potem operator rzutowania
> 3) różny padding w strukturach
> 4) różny rozmiar inta na różnych platformach lub wersjach programu.

Właśnie te szczególiki powodują, że te triki to złe rozwiązania.

> aktywne unikanie tego ryzyka zajmuje
> czas. Zobacz jak łatwo rypnąć się po poprawce pól w strukturze.

Jeśli problemem jest czas lub poprawki pól w strukturach (ale przecież protokół miał
być znany?), to taki kod można wygenerować. Po to są standardy w rodzaju ASN.1 i jemu
podobne. Albo nawet niestandardowe, ale poręczne wynalazki typu MessagePack.
Co do czasu - ogólnie, pisanie poprawnych programów może zająć więcej czasu, niż
niepoprawnych. Ale akurat poprawna obsługa protokołu sieciowego to jest jedno z tych
miejsc, gdzie oszczędność czasu na etapie kodowania się nie opłaca.

--
Maciej Sobczak * http://www.inspirel.com