On 2012-12-05, Stachu 'Dozzie' K. <d...@g...eat.some.screws.spammer.invalid> wrote:
> Zgoda. Ale wyciąłeś ten ważniejszy element: dostarczenie szkieletu,
> który student obudowuje wiedzą (najpierw wiedzą wyniesioną z zajęć,
> potem ze studiów własnych). Samouki tego szkieletu, planu studiów, zwykle
> nie mają i raczej rzadko sięgają po taki plan z uczelni.

Nie mają , ale też mogą mieć. Wystarczy potraktować naukę poważnie.

> Dochodzi jeszcze kwestia motywacji, bodźca do nauki. Słabszy bodziec
> pochodzący z zewnątrz, ze źródła niezależnego od woli studenta, często
> działa lepiej niż nawet silniejszy bodziec pochodzący od samego
> studenta. Podobna sprawa jak ze wspólną nauką: motywacja grupy bywa
> większa niż suma motywacji poszczególnych jej członków.

Jeśli uczysz się z myślą, że to Cię przygotowuje do zawodu
i prawdopodobnie zdeterminuje resztę Twojego życia, to motywację
masz całkiem niezłą. Jeśli uczysz się dlatego, że lubisz poznawać
nowe rzeczy z danej dziedziny, to motywację masz dużo gorszą.
W szczególności np. impreza czy wakacje także są niezłym źródłem
przyjemności. I wielu studentów stawia je ponad wykładami i siedzeniem
w bibliotece.
I okazuje się, że studenci bardziej wymagających kierunków z lepszą
wizją kariery zawodowej naprawdę imprezują mniej. A jak mają kaca,
to przychodzą i walczą z długopisem. Trzeba być twardym i już.

I jest to IMO kolejny powód, dla którego wokół studiów powinna być
tworzona atmosfera elitarności i szansy na lepszą przyszłość. I naprawdę
nie oznacza to zrównywania idei uniwerków i zawodówek.

> Opieka nad pracownią jest w porządku, ale organizowanie konferencji czy
> innej imprezy? Proszę. To miała być praktyka *zawodowa*.

No i jeśli planują pracę w dydaktyce lub... dziennikarstwie :), to
prowadzenie konferencji jest całkiem niezłą praktyką zawodową. Przecież
oni tam nie robią kawy :).

> A mnie się wydawało, że o to, żeby student nauczył się tego, co mu ma
> później w praktyce się przydać. Bo praktyki to tak na oko rzecz, którą

Ależ skąd. Przez ~20 dni roboczych niczego sensownego się nie nauczysz.
Nie uda Ci się uczestniczyć w dużym projekcie od początku do końca.
Na tak krótki okres zazwyczaj nie przyznaje się dostępu do informacji
niejawnych, więc nie możesz nawet swobodnie obserwować pracy innych.

Na praktyce studenckiej zazwyczaj wykorzystuje się posiadane
umiejętności (np. jeśli programujesz, to możesz np. przeglądać kod,
pomóc przy dokumentacji itp). Czyli masz możliwość sprawdzenia, co
tak naprawdę potrafisz i co powinieneś potrafić. I to też jest
bardzo cenne. Żadnych nowych rzeczy się nie nauczysz (choć dostaniesz
mocny impuls do pracy samodzielnej).
IMO tak naprawdę najlepsza rzecz, jaką można wynieść z praktyki,
to odrzucenie lub choćby silna refleksja na temat jednego z pomysłów
na życie. Np. mnie moja praktyka potężnie zniechęciła do PAN :).

pozdrawiam,
PK