On 2014-04-21 14:34, Atlantis wrote:
> 1) Środowisko programistyczne. Swoje RPi obsługę zdalnie, przez SSH. Nie
> mam do niego podpiętego monitora i klawiatury, nie korzystam też z
> żadnego pulpitu zdalnego. Jestem skazany na pisanie w nano

Możesz odpalić nawet Eclipse na nim, ale przy tak małych zasobach
natywne IDE nie ma sensu. Zastanow się lepiej nad lepszym rozwiązaniem:
pisz gdziekolwiek, kompiluj na targecie i "gdziekolwiek". Od razu
będziesz miał nawyki pisania przenośnego i z abstrakcjami. Kto mówi że
muszisz mieć prawdziwe SPI? Nie możesz wpiąc mocka lub jakiegoś
wiekszego emulatora zamiast niego i odpalać na windowsie? To nie dość że
jest łatwe to jeszcze uczy dobrego stylu pisania kodu.

> Bo jedyną alternatywą jaka przychodzi mi do głowy jest udostępnienie
> folderu przez SMB, pisanie pod Windowsem, a kompilowanie z wiersza poleceń.

Możesz odpalić na windowsie Eclipse, Netbeans, CodeBlocks i użyc
kroskompilacji jesli koniecznie musisz mieć odpalane natywnie. W dodatku
możesz kompilować natywnie na windowsa i kross na arm. I debugowac na win.

> 2) Jak to właściwie jest z wielozadaniowością i wykorzystaniem zasobów
> systemowych? Czy dobre nawyki z mikrokontrolerów zachowują aktualność w
> świecie Linuksa?

Nie. Jest zupełnie inaczej. Pi to nie jest mikrokontoler w sensie
Atmega. To jest *NORMALNY* komputer.

> W jaki
> sposób pisać kod, żeby minimalizować zużycie zasobów?

Masz ich tak dużo że nie ma to sensu. Stosuj te same techniki co na
pecetach.

> 3) Czy możliwe jest współdzielenie interfejsów pomiędzy programami? Nie
> chodzi mi tutaj o takie peryferia jak bluetooth czy Ethernet, ale np. o
> SPI albo I2C. Jeśli skonfiguruję sobie pod systemem obsługę DAC-a albo
> RTC pod I2C, będę mógł nadal używać innych urządzeń na tej magistrali z
> poziomu np. wiringPi? To samo pytanie tyczy się także SPI.

Możesz napisać demona który steruje SPI a pozostałe programy komunikują
się z nim i to on zarządza dostępem. Technika dowolna, to się da zrobić
na tyle sposobów że aż mi się nie chce ich wymieniać :)