"ZakonSpirowany" <x...@g...com> wrote:

>>> Czyli pytanie o najlepszy stosunek jakości stabilizacji do wielkości
>>>
>>> przybliżenia.
>>>
>>
>> nie ma czegos takiego.
>
> Jest, SteadyShot się nazywa. Ale nie chciałem niczego sugerować. Dla
> mnie rewelacja, ale może jest coś lepszego?
>
> Czasami człowiek nie może podejść/przejść przez płot. Często może, ale
> jak mi ostatnio powiedzieli, że zdjęcia nie kupią, bo nosi znamiona
> przestępstwa (debile, jasne, że nosi, ale od czego są te brukowce?),
> to jednak konar jest pewniejszym miejscem pracy. Dla mnie to czarna
> magia, to co aparat robi, by zdjęcie było nieporuszone. Ale robi i
> właśnie o to pytam.


Istnieją dwie skuteczne metody stabilizacji (na razie wykluczające
się wzajemnie): ruchy matrycy w korpusie lub ruchy soczewki w
obiektywie.

O ile ruchy matrycy mogą dawać dobrą stabilizację (np. Sony), to
wydaje mi się (bo nie sprawdzałem, ani nigdzie o tym nie czytałem), że z
praw optyki wynika ograniczenie skuteczności tej metody stabilizacji dla
skrajnych tele - ruchy matrycy musiałyby być zbyt duże, a i małe koło
obrazowe dużych tele się liczy.

Być może nawet była to główna przyczyna, dla której ani Canon, ani
Nikon nie weszły w stabilizację ruchami matrycy.

No a jeśli chodzi o stabilizację w obiektywie, to nie ma
"systemów" - to obiektyw ma stabilizację, jaką ma i od tego trzeba
zacząć poszukiwania - od porównania między sobą konkretnych szkieł.




W astronomii stosuje się jeszcze aktywną modyfikację krzywizny
elementów optycznych, ale nie ma tego jeszcze w rozwiązaniach seryjnych. :)


pozdrawiam

Mariusz [mr.]