de Fresz wrote:
> On 2009-02-16 20:04:04 +0100, slownie <""ka3\"@2(slownie)oka.com">
> said:
>> Teraz juz pokazac nogi trupa przykrytego plachta juz nie wystarczy,
>> trzeba wydrukowac jego rozcieta na pol twarz, albo rozerwane cialo od
>> kul... inaczej czytelnika sie nie przyciagnie.
>
> Mam wrażenie, że to skutek postępu cywilizacji i nadmiernego poczucia
> bezpieczeństwa. Kiedyś śmierć, trupy, flaki na wierzchu i tym podobne
> przejawy brutalności świata były czymś, z czym przeciętny człowiek
> stykał się może nie na codzień, ale co jakiś czas. Dziś, statystyczny
> obywatel krajów uznawanych za cywilizowane, nieboszczyka z bliska ma
> okazję obejrzeć może z raz czy dwa w życiu, a zetknięcie ze śmiercią
> na żywo jest na tyle rzadkie, że u wielu kończy się ostrą traumą.
> Widać jednak gdzieś tam w psychice u części istnieje (uświadomoiona
> bądź nie) potrzeba obcowania z tymi zjawskami. Sterylnie,
> kontrolowanie, na ekranie tiwi czy papierze gazetowym, w nie za
> dużych dawkach, żeby na wydelikatnionym umyśle nie zostały zbyt
> głębokie ślady. Pomyśleć że ze 200-300 lat temu, całkiem powszechne
> były publiczne egzekucje, które przez społeczeństwa traktowane były
> jak festyny, na które przyprowadzało się dzieci.

Tak, pisala juz o tym Sontag, bodajze w Regarding the Pain of Others.

Pzdr,
Blazej