W dniu 2010-02-27 14:06, Jarosław Sokołowski pisze:

> Telewizor (w domu elektronika zwykle była jeszcze w radiu i na tym
> się kończyło) w latach sześćdziesiątych czy siedemdziesiątych mógł
> kosztować półroczną pensję i psuł się też co pół roku. Nikogo to nie
> dziwuło.

Hmm... Czy ja wiem? Pisałem po prostu w oparciu o moje własne
obserwacje. Wiem, że o awaryjności pewnych konstrukcji krążyły wręcz
legendy (taki Rubin) ale inne? Pamiętam z dzieciństwa Diorę Donatinę, na
której słuchałem "Radia Dzieciom". Sprzęt nie do zdarcia, nie pamiętam
ani jednej awarii do czasu, gdy zwyczajnie została spakowana i
wyniesiona na strych. Podejrzewam, że zapewne nadal by działała. Mam
zamiar za jakiś czas zrobić mały przegląd, spróbować przestroić głowicę
UKF na CCIR itp.
To samo z Amatorem 2 Stereo - dopiero ostatnimi czasy pojawiły się
problemy o których mówiłem. Jowita 2IC - podobnie. Generalnie spora
część tych odbiorników poszła w zapomnienie wraz z przejściem z OIRT na
CCIR.


> Nawet zakładało się, że każdy egzemplarz w okresie gwarancji średnio
> raz trafi do naprawy. Każdy miał w notesie zapisany telefon do magika
> od telewizorów, a ci mieli z czego żyć.

Tutaj bardziej pasowałby mi stary Helios. Tyle, że jego moja rodzina
używała długimi latami, a ilość wizyt u "magika od telewizorów" też nie
była jakoś szczególnie imponująca. ;)


> W magnetofonie skonstruowanym przez Stefana Kudelskiego miałem w
> środku obudowy schemat i fabrycznie dołączony komplet części
> zamiennych -- tranzystorów, oporników i kondensatorów. Do tego sondę
> pomiarową -- wskaźnik wysterowania po przestawieniu przełącznika
> zamieniał się w woltomierz, można było porównywać napięcia ze
> schematem i szukać usterki. Ale nigdy mi się to nie przydało.

Hmm... Pamiętam, że w trakcie wizyty w Polskim Radiu pokazano nam stary,
zabytkowy magnetofon Nagra. Nie wiem czy mówimy akurat o tym samym
modelu. W każdym razie oprowadzający chwalił sprzęt za jego niezawodność.