On 2009-06-16 16:08:45 +0200, John Smith <u...@e...net> said:

>>> Np dla fotografii biżuterii obiektywem 90mm@FF, odległości przedmiotowej
>>> 50cm i przysłonie f/8 (maksymalna dostępna) GO wynosi 1,21cm. Jeżeli
>>> fotografujemy zegarek czy naszyjnik pochylony pod kątem, to GO będzie za
>>> mała, więc trzeba będzie przymknąć, np do f/32 (tracąc ostrość z powodu
>>> dyfrakcji i uzyskując raptem 4,87cm GO) albo pochylić (tilt) i mieć
>>> ostry cały motyw. Teoretyzuję, ale jakoś nie chce mi się wierzyć, że
>>> ktoś zaprojektowałby obiektyw tego typu jeśli nie miałoby to sensu.
>>
>> Ależ one jak najbardziej mają sens! Problem w tym, że z racji ograniczeń
>> konstrukcyjnych nie oferują powalającej ostrości - jakiej można by się
>> spodziewać po stałce.
>
> Mówiąc wprost:
> Chcesz powiedzieć, że motyw opisany wyżej lepiej będzie fotografować
> mocno przymkniętym, ostrym obiektywem makro, niż pochylając płaszczyznę
> ostrości poprzez tilt obiektywu TS-E90mm?

Ale co to do cholery znaczy "lepiej"? Lepiej, czyli z "położoną"
płaszczyzną ostrości, która daje nieosiągalny innymi technikami efekt,
czy lepiej, czyli z najostrzej odwzorowanym detalem? I lepiej w studiu,
przy niemal dowolnym natężeniu oświetlenia, czy w piwnicy przy jednej
żarówce? A może jeszcze lepiej wziąć obiektyw z krótszą ogniskową?


> Próbowałeś to robić, czy teoretyzujesz?

Makro z T&S tylko na WF.

--
Pozdrawiam
de Fresz