On 27.03.2017 19:02, Roman Tyczka wrote:
>
> Próbuję przekonwertować kawałek kodu z JS na delphi, ale poziom zakręcenia
> mnie przerósł, proszę o pomoc w wyjaśnieniu ludzkim językiem co tu się
> dzieje:
>
>
> function(e, s, i)
> {
> var n, a, o = "",
> l = t.isArray(e),
> r = 0;
> for (n = 0, a = s.length; n < a; n += 1) "+" === s.charAt(n) ? o +=
> i.charAt(n) : "*" === s.charAt(n) && (o += l ? e[r++].value :
> e.charAt(r++));
> return o
> }
>
> Jako, że JS ma typowanie między pośladkami to typy wejściowe odgaduje z
> szerszego kontekstu, którego tu nie umieszczam by nie mącić, jako:
>
> e - chyba tablica, w każdym razie wynik funkcji z jQuery
> this.ui.maskedInput.serializeArray()
>
> s - to string z maską złożoną ze znaków + i *
> // "mask": "+++*+*+***++++++++++++++++++++++"
>
> i - to sól w łanćuchu tekstowym
> // "salt": "rDUrqpBMmlNGJQgk87uKCUGMlK4dU51R",
>
>
> Całość to kawałek formularza logowania, a konkretnie wyliczania hasha z
> hasła.
>
> Proszę szczególnie o rozwikłanie tej pętli, czyli konkretnie tego:
>
> "+" === s.charAt(n) ? o += i.charAt(n) : "*" === s.charAt(n) && (o += l ?
> e[r++].value : e.charAt(r++));
>
> To koszmarek jakiś :-)

Jeśli to dobrze rozumiem, to genialny przykład "chackerstwa" (tak, ch;))



"+" === s.charAt(n) ? o += i.charAt(n)

Na razie prosto. Operator trójargumentowy ?: jak w c++.

Czy n-ta (kto normalny iteruje po n, czyję się zgorszony!:)
literaka s to "+"
(porównujemy ===, bo == jest miękkie :)
https://dorey.github.io/JavaScript-Equality-Table/ )

Jeśli tak, to dodajemy literkę na koniec o,
o += i.charAt(n)
(nie wynika nic z tego, co jest po :)
jeśli nie, to (co innego, o tym poźniej).

Zawsze używałem ?: w formie
x = b?a:b;
a tu jety użyte po prostu jako if(b) a() : b();
Poza zmyleniem przeciwnika chyba nie ma nic w tym złego:)

Teraz zaczynają się schody, jeśli s[n] nie ejst plusem,
wykona się to:

"*" === s.charAt(n) && (o += l ? e[r++].value : e.charAt(r++))

Nieco rozszerzając:

"*" === s.charAt(n)
&&
(o += l ? e[r++].value : e.charAt(r++))

Sztuczka polega na tym, że to wyrażenie wylicza
się do boola. Jeśli s[n] to '*', zadziała
leniwa ewaluacja i nawias się nie wykona.
Jeśli jest czym innym niż *, mamy (strzelam dodatkowe
nawiasowanie):

o += ( l ? e[r++].value : e.charAt(r++))

l oznaczało "e jest tablicą" (od typu 't'?).
tutaj wołaczamy wiec do o to, co ejst pod 'e'
na r-tym miejscu, tylko w zalezności od tego
jakiego typu jest e, różnie się to tej literki
dobieramy. Ot, takie bieda templejty ;-)

Nawet w JS nalezałoby tu raczej zrobić tego ifa
na poczatku lub jakoś inaczej opokować to wyciąganie.


Ostatecznie strzelałbym, że to znaczy(to nie JS:)

if ("+"== s.charAt(n))
o += i.charAt(n);
else if ('*' ~= a.charAt(n) )
o+ = (l ? e[r++].value : e.charAt(r++) );


A, drobna uwaga, nie znam JS ;-)


pzdr
bartekltg